पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/१२१

अयोध्याकाण्डम् । सुखोचितानामिति । चैत्यी लुसोचिताना मुखार्दाणा मुख्यत स्फुट च्या वधा दिवि भव दिव्य ठम् । 'तज भव' इति भवाथ य प्रलय 1 रामदारीर- सान्दादि समीष जैन ते दाँजास्तेषाम् । राजगुपसुपभानानिलय 1 प्रयाणा पीतगनणयनानामपि । पसव श्रागनववापिसन्दाय । पकरानि चीसम्पुपा- 'रन् । परिदमिति पादादिति माप । अब रघुपुलनायो मध्यमाम्बानियोमा- हुणवति परिधाने मला निराश ! अधिकुचतरवल्पजानकीपप्पसेका- दपगतवरभाव यशाल पर्यधच ॥ ३८॥ अथेति । अथ बकरणानटर रणकुनामी रघुवशश्रेष्ठ नाराम । मध्य भवा मध्यमा । 'बान्न 'इनि मप्रसत्र । सा च गा अम्बा थ तम्या मषमा- म्बाया केल्या नियोमानानावशान् । महह गज्याभिषेकाणोचित गुगवनि मार्दबादिशुगरापले तमुवानमित व. परिवानेऽगरे । 'अनगरीयोपसध्यानपरि पानाम्यागुवे इसमर । ीग निस्पृह रुन् । अधिसुचनटेऽपितुचनम् । विभत्तय ययीभाव । न्न नगन्त चनो से जानीगना सीतननाम्न नि को सेवात् । बरिननजुदापतनोटातनद्वाष्पमिना सन मत्रमण्यक्ति मात्र । एवेन जागनया भरसम्तमान बरभारतहिपत्रमा प्यते । 'वालो नैना म्युनमायाँ' इयभिधानात् । अपगत जरभाव दास्य यत्स तापातनावम् । सघारणानुामला । वर परत्न पारमावान् । अन चिन्-राम +पेगी तृतीयंत्र महिपी । म यमासम्ममोम्स्तु मध्यमान्दार भनिन वन्नु माचेभश्चात् अडुनस्य बुनगुगन यमपत्रोगदिति वदन्ति । तस्तदविज्ञाररगणीन् । 4 दमामलस्विचिजनामादस्पयो गालामे मादृशामाधानाचात् । हि मार्गपारा- त्योमध्येभयला हलोक्य यथा मसलोकप्रयोग तपा कामधामनियोन येभव- स्वान यमेलमिलि पुग्नुमदाग । एतदगिपाये गव सवदी गोपिनाम्या नियोगादिति म्युच, मनिसा प्रमचारूप्रसक्त्या । गालनीवनम् ॥ तंत्र चित्रीयन्त स निरिकारबदनलक्ष्मीकमियाकुलाध्यक्षम- भ्यक्षयन्तरलेपामेष योग्राष्टुकीलितमानसानामाननेषु पारम्पर्पणा स्फुरद्विकार ! नाति । जन्मिन्ना धारामा कल्घार,पन्य । सा अपर ये जना- नियत जाधर्य उपन्त । 'नकोपरीवश्चितर या दारा सिह समय दनि । निविगारा धीरोझत्त या विारा दिनाररहिना पसन्दा रानीमुखकोभा अग्य राम् । इपिष' मात्रय । वायलयकामावास्कुल धारामम् । अयक्ष मन बन्सोड यशवः। । पदयान देसर्थ । अत्रमागनिम्मेदाट शनाया । शोर एन सहस्तेन शोवाचन हीलिमानमाना विधयाना तेषामेव 'तर में शने पाठ २ सनीति र शारी पाठ ११. राक