पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/१४०

चम्पूरामायणम् । 'ग्यारवाकेनवोप्यानम्' इत्यमर । गाकीण न समीणम् । इदाज्ञया निवालान मागीदेवपूलन स्कुल मत्यर्थ दिया बद्यपि भूतलपरिनागार भूमण्डलमरक्षा सचिना मन्त्रिगो नाविटा गाशमा । रानो देशानदारगमने' भुभारम्य सचियेषु निविपत्यापित भाप । तथापीत शेपः । असौ दशरथ झोस्वशापुत्रविराजनितशोगदाचा सेतो । 'ना शागतायां च' इलमर । याहने व आस्थामादर, न पहा. रहर । वाहन विधयवेत्सर्थ । नाम गर । 'आकाशे त्रिदिवे नाक 'इल मर । अगाव प्राप । पूर्व निदिवस परानमाथिनिमितमय पात्र गच्छति । ददारों तु ताइदिगिभावेऽपि तनादित्या वयमित्यर्थ । अत एन विभावनात्यार । पुनशोमतरतया स्यूलशरीर विधाय सक्ष्मदरीरेण पाक अगामेति सायम् । शारविमीडित इत्तम् ॥ अथ दशरथप्रशंसामासले कैकेयीनिन्दाफन्दलित रामगुप्पकीन नगुणितैरवरीघवधूजनपरि देवनारपैर्मुसरितेषु दिड्डखेषु । अवेति । भभ राश सलाम्गमनानन्तर ददारपस प्रमारया । 'महाराजोऽन रसंघ खलंक गत 'इल्सामुपहीन मसले प्रचुरे । तस्पिरिवर्थ । विमा- दिल्यान्मत्वर्थीयो सत्य । क्लेग निदा पापियानया राने सन्मानिने तहिररशोचाव राजा मारा गत' इलादिगईणेग कन्दळित खाते समय गुणधीर्तनेन 'गु शापरतत्र सरधर्मपरायणोऽय मुनिमन्तवारी बन गय'त्यादि: सगुणवर्णनेन गणिदेवर्तितरवरीपञ्ज नपरिदेवनारबैरन्त पुरचौगावल्पारन्ददि- मुखेमु हरिदातरारेषु । यदोषु गरी गम्यते 1 मुखारतेषु पाणप्तेिगु । प्रवि लानते सरितअर्थ ॥ तत न जातमित आह- . भभूदराजझम्टानसरणं गगनाङ्गणम् । थालोक्येच तदा शान्तमशेष च महीतलम् ॥११॥ अभूदिति । तस तरिम-रामये । म निद्यते सहा पो यस्य स तथोक । शुभरानिव चन्दरहित इलः । शैपिर प्रसय । अत एव म्लगस्तेजोहीन सद्गणो नक्षत्रमग्द्धन थप्य तत्तथोष गचनाका गम स्थलमालोय दृष्ट्वेत्युप्रेक्षा । अशेष इस महीतल भूमण्डल च । रासो दशरपरहिन 1 गत एर मान सद्गण साधुवननिवहो मल्स तनथोक सच्चान्त स्तिभितम । “पा दान्त- इत्यादिना निशत । बहराहिस्खन गगा यया तेजे हीनननक भवति, सभा ददारथमहारानराहिलेन भारनि सिनसाधुजनमभूपियर्थ । 'राजा अगी रूपे चन्द्र क्षने अनिवाफयो ' इति वध । 'स-रले पिपिराधी मवति । निपु । रामोषः' इति नानाथरजमालायाम् । मनोभारोपयो सापेक्ष - -.--. - - --- १"भरिशुणित' इति पाउ