पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/१५८

चम्परामायणम् । श्रावकन्दमूलपलदारेश दारीस्नातःपरोऽभूदिल । अनाप पनि परतो नाम वन गनिर्विविधाशिर्थमनुष्यादिरूपेर बहुप्रकारान् । पिश्यन्त इति देशान शरीरात विलहरे । तत्तगोडसारेण तान्रीरोपाभ्यच्छिन्नतया यातकर्ना- दुभव स्थित्या तत्तकमश्चये ती राष्यिति म्येी । नवकावरमशसेवा च्छिलपशाया राम्याकमारी सन् । स खड्दयाशान्तम्धविषय क्षेयतमा निर्दिष्ट चिदानन्दात्मक ब्रह्मोपानिरा बुतश्विद्भाग्योदयाच्या गोचर रचा रिपये तुरे सासरिकसरी विमुसो रिपोऽभवत् । अनागिधाया प्रत्तीयग्रगान मुनिचरशब्दमूलय ब्यनिति सक्षेप । ततश्चार्य याचवार्यस्य प्रत्यागमन ताक्दयोमा नास्यास्य । तसि शवधिमतिकम्य चिरायति यदि सद्य पवाश्रयाशमाश्चित्वापि प्राप सन्दयिष्यामीति नन्दिप्रामसरामाश्रममशिशयत् । तत इति । ततस्तदनगारमय भरत । याक्याप पर्षन्तमासा धीरानम्म मसागमन तपतानपर्यन्तनोभ्या नगरी नाभ्यास नाधनिवासी विनी- स्थालान' इति भचम् । सप्त वनवासिनि , ता पत्र पर्नुगनईवारिति भाव । तथा तम्मिन्थोराभेचवि शिवत्मरामका दामतिसम्योरमय निक यात पाद । शीघ्र मायात चादल । समाजिरमानवाश्रयसभावाखाप्रपादन माभिनापि प्राणानन्दयिशनि स्तोपनियामि । तदननरविरहानिदेशादा रास्ता महत्वादिली पार । प्राशरतोयोगान्तारासन्ताभाषमूयोऽयमा राम्द । दति प्रतिभायेति शेप । नन्दिनाम इति सहा नाम चम्प तनाभ निवसमशिधयाचितवान् । तपादयो राज्यनिषैर हत्वा पावत' राज्य परिमारय मतिष्टपिवथ । वेवकि निनिय पतरि र पति यह 'पछि' ति द्वित्वाच । ननु ामर्श जान ते रोप्न अभेन तमसातः । तार याभिगाउन्ति से के चात्महन्दो बना ॥ति राना तुणा बहानांवर गाधर्मशासारतस्यामिहोऽष भरत क्षमाश्राशायणरूपप्रति इतवानिति चेन् सलमेव पचयति भगवती शुनि । तपाण्यानुरस्य भरतस्यासन्तनोधानप्रदर्शनाथ कवादिस्य पनिवेति वैपिदव्यन् । दाशरथिरपि सामधनजनकथितनिशिचरमपारचितकदनपरिहरणाय शाहनजारमयजमाहे। दाशरथिरिति । दाशय थारामोऽपि शन अनजानेमादिगि कपित्र नियोंदिन निग्निचगणरचित रामरानिकहर1 मत्वदननायनोस्वल्प राम्य परैिहरणाय निरस मार्थम् । मरोपवारिसचटरचेन महर्षीयधारमियर्थ । गगनर सन्ता रान्दसलमनगाहे प्रविनेश ।। परि' एति नाति मचिर २'भागानपि लिद यामीति' इति पाठ ४ चिन' शो नाछि कषिद