अथेति । अधानन्तरमम्मिन्दशरथेऽनपजतयाऽपुवठया दूधमान परितप्यमाने
मानन्न यस्य शलिन् । 'म पु वन्य लोकोऽस्ति तत्समें पदावो बिटु' इति, 'अपुनस्थ
गनिनाति' इति श्रुतिस्मृम्भिारम् । 'लू परितापे' इति धातो पर शानन् ।
अत एव पुनासो दरवागना हाते पुनास्तदथम् । पुनलभाषमिव । अबन सह
नित्वममानो मौलिकताच पाया । अश्वमेध कनुमन्यमेषयाग हिचान गर्नु
माधनि राम सचिर साब मात्रमाणे विचारसमाये सति । तदा गुमन्न कुट
जमारतो मन्त्रिप्रवर का। आदेशराष्ट्र सगन पासो योजनहो रिप्रति-
बन्ध । 'अवे ग्रहो वर्पप्रतिनन्धे' इखप्पलन । 'हिर निधारोऽमहावग्रहो
रामी समर । रास्य निरहे निवर्तने शारडम्य कस्य । निग्रहानप्रहसनपस्वजय ।
'सप्तमौ वा ' इति समास विभण्डमनोचिगणवार सानपुनल मायजम्य मह
प्रसादापदमाहान् । 'प्रभागार' इति पाठे' मामान् । अयास निषित कुमाराणा
पुनामा पभा उत्पत्तिभनिता भविष्यति । अनग्रती इर् । दरष पति शेष ।
इलेव रामलुगारेण परापरविदा प्रहमानपत्रमोदरित प्रानभाषा पचित पुराहत
पूपित्तान्तनम दशर नाय कामास । पूर्व मिश्लाइसारथ्येन ब्रह्मममा गतसन
भूलीराजप्रासत पर गुटेन रानत्तुमारेण मल्यविदा कवितस्य दश वरना-
तब भगति ग्थितत्वापानीमेत म निवेदयामासेलर्थ ॥
सोऽपि मुमनपचनाच्दान्ताधि शान्ताकुटुम्पिन सबन्धिन मुनि
मानीय चसिमाविष्टम वमेधावर सरयूरोयसि विधाय तन पुत्रीया-
मिष्टिं विधिवत्कर्तुमारभत ।
सति । तदारयोऽधि मुमयप पचनालाक्पा शत शन गार
माधि पुनाभावातम्मनोव्यथा यस स तभोक रान् । 'पुस्थानिमानसी पपा'
इयगर । शान्ता नामानदेशचीश्वरम्य पुत्री रोमपादनानाखनवा पा सम्बिन
कुटुम्बवन्तन् । शान्ता मानिमिलय । अमरनियारजनन्तर पारितोनिकता
निनिकाया यान्नादिति माव । अत एन मबन्धिन बन्धुम् । रोमपादन
दवारभरप च सौहार्दनबन्धसोदरचाकम्य नियमानत्वावति भाव । मुन मननशी-
रगयामानीच । खयमेवेगि शेप । बतिष्ठेन निजलगुल्यादिएपविरामध
मेभावर तरबिसि सत्वात्यनदीतीरे । 'कूल रोवश्व तीर च' इत्यमर 1
निभाच विचित्रोधितक मेण कुचा तत्र सरयूरो वक्षेत्र, न खश्चनेचे । 'नहि
पमणि पर्यारम्भ' पनि शानिधान । इनाणामिय पीया ताम् । पुनोत्पादन-
हेतुगिरूः । दात व्यय । दार्टि याग पुनसामेष्ट विधिनविष्याईन् ।
पाशामित्यर्थ । 'तदईम इन्ध पतिप्रलय । कर्तुमारभतोपारमत ।
तदा हविग्रहरणाय धरणी कसावतरणा सबै गीर्वाणगणा-
गौतमवषमुस्खाश्चतुर्मुखाय दशमुसमतापनीप्मोप्मससोपणमावेय
यात पार २ 'गीकान्त पाउ 'शमा पनि पाठ ४ प्रतापाल'
शते पार ५'झोपणन्' परि पार
पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/१७
एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
13
बालकाण्डम् ।