पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/१७४

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

१७० चम्पूरामायणम् । मनुजरनिरापनहालो रमणनिर्मितोटन गन् । पक्षामा कविसमा सियन्त बाल गमद्यामास यापयामास ।। अय शूर्पग्सयमन वक्तु पालोदीपक हेमत वष्ण्यति-- अब कदाचिदुपचापमानमनोमयभय पककपिपालममञ्जरी' पुवपिखरीभूतकेदारमपश्च पैश्चगणरणमयापोचितवीरपाणवत्पा पुटपात्रहश्याचदयायविन्दुसंदोरश्चन्द्रातपे निरानन्दता चन्दनानुले पने निलोलुपता चन्द्रशालाया निराशता चन्द्रोपलस्थले निराशता चातायनसेक्ने निरन्तुकता वापीकृपोपरुण्ठे निररकण्ठना वासराय सानेऽभादरता चारिनिहारे निराकारातामुत्पलमालायामुपेक्ष्यतानु पचनभननेऽप्युदिदाता जनाना जायनाम्मोरामोगगर्भगृहख व धनेष्टकारचितनितेलणतिरस्करिणीपटलस्य च शशोहररोममृहु- कम्पलस्य च कालागरधूमय च काश्मीराङ्गरागस्य च निघूमाङ्गार भरितहसन्तिकायबन्य च सुभगकर रेणुकणायमानतुपारधूलिधू सरवासर सरसीमादायपावकस्तुहिनवाणितलासिफाधरदरदुरी कृतदशकस्य भक्षीणतारण्यपण्याङ्गमाचलवातसौभाग्यमपासगि बेशस्तालवृन्तत्रिधान्तिकार्ट, कामिनीतनभरगिरिदुर्गतीनि निर्मा निलीननिदाघभाषो दिवाभीतवातस्याप्यनतिभयंकरदिवाकरयको- रनिकरस्पायनातक्षमङ्करसुबाकर कादम्यकदमस्याप्यनतिमिय कैरफमाराकर ऊतकरयुगलस्वस्तिकाइन्धनतया नोहारातहरदया हृदयकमलमिय गोपायन्तमश्रान्तदन्तवीणाव्यापारवेपमानाधरपुट- तथा शीतिकापिशाचिका निर्हरणाय निपुण मन्त्रजपमिय कुर्वन्तमनि. रळपुलकपाठीककम्पलितफलेषरतया सकरणविधिविर्णिरोमरम्ब- रस्तागरक्षमिव शिक्षामनन्त दुर्गतवर्ग निष्णा कदाचिदपि कमरा नोलोकितवतीति तस्ये सास्य च तदीयावासतामरस सपत्रोदा विनाशयन्यानमतगजकरपुकरोयितशीकरनिराकाररतिपरुषस्म- रशरतापपतागवनाहनाहस्रचंत्खेदसररक्षीणहिमप्रकरेभ्यगान्त करणानि सीमस्तयन्हेमन्तसमय समुदऋग्मत। १' कहनराशा पाठ पचवाणमयागी' हाले पाठवाटप इति गठ ४ 'निरापरता'पाट ' चज चाति कविध 'नैष्टि वारचिन मिरिण ति पाठ करनेत्र रयानरपानीमा महर नदाय' बदरापानी 'रावावरहरीला 'पिट १०'पर रवि पाठ ११ नगर' इति पाह १२ 'प्रीतिपरत पाठ १५"युग ' प्रती पाठ १४'नीदारान्तक 'इति पाठ २५'नाटकवतीति विपार १६' ताम रसको नायनबनया 'पी पाठ १७ आशिरधि पाठ १८ जानता" इदिपा ११ सेचिन्द 'टि पाठ २० गडी गमटिगदिममतारै एति पॉट