पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/२१४

चम्पूरामायणम्। वितन्यति गमी सति । 'योग मनपाटनवगा कि 'इलमर । दिदिदैव । 'निधिविधाने देवेऽपिल्लनर । दन्न कपिम् । पानिमिक्ष । वैख ॐन सूर्यटनयर सनवरिना । प्राणिना कमानापदण्ट्रपवर्ननसीटीरूप । हरिण बनेन घटायेनेने । श्राराममुम्र वाल्यान रखापालो वाकिन चि पद 'श्रादचो देवत्सनोऽन्तर', "गइनी गरेवराद', 'मानिलेन्द्रनन्दारिहा सुबपु । घटिपिन हार्ना परे वधु' इति चानर । बा विधेरी दबननायबन्धेऽपि तत्सवधानावनोफिमेद । तफ दायास्य चतु भयमांग रयमा शब्दार मार । सन्तालमाचम् || तनतत्क्षणसभूतविनम्नाय प्रतिश्रुतयालिपधाय बधितमिलने रमयदशाय दाशरघये सुग्नीशी दशनीयनीयमानसीतापातिताने कानिचिडामरणान्यदायत् । तत' इति । नवन्दिरम् । तासभून सरसरमण एक सुपा बे. सम्भो बिद्यालो अन्य तले। भारवागनन्य बरच एष पत्यानन ब्यादिति भान । 'ममा विनम्मविश्वासमर । पत्रिशुन अशिज्ञातो दावि गैर तस। भर पिग शारिन हत्वा नारा नह नगमाय तु-य दाम्यामीति इतपत कावेला तीनमा धुन अतिश्चात इदमर । चिता रहा गि गन्मयद ताविरह युदमन्मधाचम्या येन जस्म । रियायोगेनाइमेव विषयों जात ताशापश्य सन्देषनार्य प्रपन पश्य इयक्तिनीयवेदनालयं । " वर्नम्मणम्' र wि | नागाल्ने भरामान । नुपीर । दमाया राशन नीययन विकाया चीन्दया तिनि वचःनि चानचि परवाभरणानि भूपण यदर्शयदर्भकाशाम ॥ मपिताना कपिपुगवेन राम वनताकृतभूषणानाम् । सरकारटान्या परिधूसराणा प्रक्षालच वाप्पजरेश्वगार ॥ १०॥ प्रत्यर्पितानामिति । श्रम एपिपुरन नपि ममाने प्रत्यत्तिानाम् । नया अक्षारान्या अभार जान साधनाभावः नराण परितो मलिनाना खा ता भूषणाना साप पतिजननाम्दुभि प्रसारमा परशोधनम् । किमलमानित बायर । पार । दानामानि बद्ध सदीयानि अरुणानीति पुर पुन पश्यनगी जनार्थ । जन भानवरगमन पनि तयार शिमोदि । तपास तारीः पिपरामापनतिननिति र व्यग्रते । इन्द्रारम् ॥ ततः समित्रिभणितनिघसधुचितधेयेय रामेणानुयुक्तो वालि- परकारणं मानसूनुरिधिमक्यपद ।। -तत इति । तो भूप न दिलशोक्यननार सौमिनिभातमधमनसब ना काका प्रसार मिलापतानकारको नि भन्न सक्षित यदागिन पर्व यही पार २'म एचि नाति जमिन 'धान्धारी पार