पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/२८३

सुन्दरकाण्डम् । २८५ जिभुगम् । चातुर्वदिलान्ला । तन यानि पापनि रेषा परिपा परि- पाचनिय स्थिती प्रेक्षा । तया स्येन्दुपारनामराति तेजाति । 'नो धाम मझो विमा इलमर । तपोवढेन तर सामथ्न । बबट्टारलेति भाव । यधेई -जंन्द विभानिरिका पहबदमन्धकार भान्तमिव स्थितम् । इलनुपातगुणमित्त- सरूपोप्रेक्षा पूर्वो प्रेक्षया सुसज्यो । सोऽपि सरगमभिवादय समीरपु - चित्रीयमापहृदय पिशिताशनेन्द्र । फैलासशेरचलनागलि शापदायी नन्दीवर स्वयमुपागत इत्यमस्त ॥१७॥ सति । रा पिशितानेन्द्रो रावगोऽपि रानीफन बानुनन्दन प्रवग हनुमन्त. मानवायाभिमुन हसा चिनीयमाणमा प्राप्नुवान हृदय सस्प स तोप रान् । बन्सोरदस्त क्रासपचंदोद्धरण तशागोऽपराध । 'सागोऽपराधो मन्तु' इखमर । सन्निन्यापदायी । देवर सोडागरणमानम् , सपि तु असाल पानरमुखतया कामपिक्षिप्तवानति तानाशावरेव व विपत्तिं गमेप्यालेबरूपया- पभदानेलयं । पन्दीवर शिरपार्षद । 'रोहिरिरिदिनन्दिनो मन्दिके- करे' वृत्तामर । खप राक्षार । व्यापतो वानररूपेण समागत इलेवप्रकारेषाम -मन्या । तथा रामायणम्--विप सनवानदी भवे सादाविरागत । येन शतोऽनिल कैलासे मया सुचलते पुग।' इति ।। तत महसेन विद्धितनिविधानुयोग प्रत्यभाषत रावर्ण मारति ॥ तत इति । तदनन्तर प्रसन्न रावणमानना रिहिसनिधिधातुपेोगो चिर- चितनानाविधनय । 'प्रमोच्योग प्राच' दलमर । दातो पा समा- गत केो वा मेचिन आदि रानिलम । मारुटी रावण प्रलापतापोचा। एतेन प्रधर प्रस्त्तमरीत्तमानि लवगम्यते ॥ ___ गपगारमेवाह- __ अर्थमझमर्पतिकतिलकस्य सन्यसवस्य पितुनियोगसमुपगतध- -- - - - तथालिकपटकमा हुर्तृचक्षवंशवसपरनसारथेस्तपोनिधैर्जामवयस मुजयलार पलगेपहेतो श्रीमतो दाशरथेर्दूतोऽर सौतामार्गमार्गपाय दिशि दिशि सपनतनपपिताना यानराणामेकतम समुद्ररहनजना- टस्तव नगरीमदवनमीमनि रधुवरधर्मदाराप्रणम्य प्रतिष्ठासमष्टीय. 'कामति पर अमलामाभपनि ' पछि पारवेलपरू इस पार पानटपति पाठ ५ सानी परिसरा' सिपाट 'दामनासति पाठ २५चक स. - - - - - - - - - - ---