पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/२८९

सुन्दरकापडम् । तदनु पवनतनयोऽपि 'पुरमिदन खलु मुख्य नकमालोक्यम् । तनादनासाशिकमेव पुग्मखिलमालोकयामि' इति यामिनीचरगण परिचिततोरणपरिणाजधान ॥ तदग्विति । तदनु वाल्मन्दानानन्त पागनमो हनुमानपि गत माविद- मेापुर रापणा मुम्पक सुटतरकारीकय सहन दृश्यानमिमा तस्मात्यू- च्यकदर्शनामाबादेतो वानरोऽग्नि माशी साक्षाया पम्मिन्नमति सधया तया । पाववपूनरवेयर्थ । साक्षरि सजायाम् इसीनिमलय । भपिरमपुर रहापशायालोककाम्यागेकरिम्चे 1 वर्तमान सामीप्ये पर्तमानपत्चय । इति । मस्वैति दोष । मानिनीचरगण दिपकराक्षसु निबह परिचितनोरणपरिचंग । पूर्व येन राक्षसाजत्रिकान, नेन परिणेवर्थ । जपान । विनाशितानित्यर्थ । सीतामिधानक्रमला प्रभवे प्रदानु लवार्णय अभिप्तमन्यता गभीमम् । चधा ममन्यकिल रजभुजमराज- मोगावृतेन पवनात्मजमन्दरेण ॥५६॥ सीनेति । वैचा ब्रमा सीतेवगिमान यस्ता सा च सा मल च सा सीता- रुपिनी नीम । परवेऽभवत्तीता पिमणी कृष्ण मनि' पनि विष्णुपुराणाय गिना । प्रभवे श्रीरामपणे विभत्र प्रदान अभिज्ञामि शोन मताने मामि शेन्यानि राक्षसरोनासरेप समिभिमान मयर देवाणवस्वम् । खरेब भुजन- रानमोगो पामुनिकायशिरतेन त प्रिवेन पवना नगर्नय मन्दरेशमन्यनाचतेन ममन्य नागोयामास सरिमायुप्रेक्षा । सा च सनम्बवनुवर्तिकावयारपण सदीय । 'मन्दाक मदर एस योन इन च चमित यति चि-पुराणे । अब दद्यमानाया तायाम् ॥ अथेति । अथानन्तर माया दरामानाया मम्मीभवन या सताम् । रक्ष श्रीवदनारनिन्दाजी विश्वभरावहिणी- वीरम्मदशा दशाननयश कादरसकामिनीम् । वैधयोचितवेपनिश्चितामनोलावधूटीजटा वैदेखास्त्रिजटासमा समकिरम्या दैनूमान्दिनि ॥ ५७ ॥ रक्ष शति । र यीणा रागाहनाना पकान्येवारविदानि सा रतनीम् । ससकाचारीमथय । विध निमावि विधमरा भूमि । 'सजाया जि- सारिना सम्पनी मुमागम । सेव बापती मसूरी तस्मा चार भदशा । तदुप- मनरिणीमित्यर्थ । दम्ब परहरा मात्','कादम्बिनी मेघमार' इति पामर । दया धन्यस विषयालयोचिौपदराराणो वो यो नेवग्यतन निश्चित मन्ये यस्पः सा तपोका सच सः एका व सैन वचूटी बीरबलस्या जटा प्रथितनेशपा- माया दसनाया। पति पार