पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/३३७

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

गुद्धकाण्डम् । जी तथा रणरमन रामरचनेन स्तिपात यनुरगादानितम् । समान स्थानीगरदार 1 वय परारतमचारिज यदिधभरातमत रपतीणीमप्य तर सवर्णन यस बारडटि भूगयेष समाचारे अपन जगपाहमदयानमति "ई। अब 'हलवामाशा सेनान पाशुटयम्' इलमि शनारी श्मेण गणा- ईना पजन्य तमा नोनमति बोच मागि, तपारी को मान पिचिन देखि बहसुनावको दर्शनात् । ननु सिवावामिहोन जुहोनि, ययान पचते सब काटनमातपपगारको यथा सीख जापि पयायोभन्योमकिपणामिति फोरमलान 1 अगषे किदवाइये स्था त्या दाता पुजाम्प तु अपनानन्तरमेव प्रदो- तुम्बाराच्या किमतीतेरन्याविरमसामहिष्णु चादीयोन यार, यमनियमन । तथा तामसीचरेषु रजिसरेजिन । 'ननिझा तामस पानि इसमेर । यामिनी- विरविहगेगु स्वाभि । समानापि मान्विथा' देसीष 1 मोरे वकास सग । एवन नविगतपलारीतरपत्र वितरित गवि भार । तभाशरयरषु राक्षमभहस्तैभित्र तःमाने पर रामोशे समय के दल समान मन्नु । अन्यत्र बरेधु 'वोगामी चुनभरे विधानेरा- पदिन्ययो' इत्यमर । दमा दानर बनने थौराममैन्य इस जनसरे वारे- पनदार उन्मभान गाति । नार रविन्द । प्रापनलाजुमदा ना केवल साऽन्यौपन्य गन्यत्वेन बदनुमानानापि च । पेकापी जलेले विभिन्न यापोवान् । तरूण्डनमानोपमेधारणामादप्रतिनाग चतुर्ग प्रमाण- पनवादापि प्रापमा परीण, ॥ स्त के समाह-- मासारभारा विकिरणशयपानाध्यातयन्मानसमाशराणम् ! दीरो हरीनापत्ति मेघनादो पिकपाध हमानिव मेघनाद ॥ ४२ ॥ मासारेति । दाराना बागानम्, सम्म सदन नीम् । आगरवारा धारामात- पररार रामना। आचार 'इलमर । लिकिरन विकिएन् । अपन पतिति । देत सलनुपचति । जा एशरा रामनामा । सन बोनाप कन्यालका दोडाप आशर'सागर । अयनगान्तमायादेतृज्य व्यशिराणाम् । जातादिविपि पाणमिटायं । माकरमापामयन् । एज मपनियारणन, भरत्र 'रामदायतेतमम्भु व चायनाम्' इति नूगतम्य चेपमवेषक्षादर्भ नाम्युडानेनोनी+ यमित वीरा मा पनादलजित । उत्पत्तिसमय एव मेवातालमेघनाद दति पयदि । कैघनादोऽनिचोंपो ाव अयी गरे दीवानरा व्याध धान ! लेपणीयामा । दाधाकान् । रणे तदनु धारणे रमसमददो रावणे- द्रुमेण महतादतरखिरधुरीयानबाज । प्रचरनी शठ २ गावानजन् को पार