पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/३४३

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

युद्धकाण्डम् ! - बालमियानन्तरमेमिमा से प्रधानमनाभति माय । एतरोत्तरकादे स्पद्यम् । 'पृथरिचना-सादिना तृतीया । विमापा मिसया । क्षचन चित्प्रयासन पौधयोधयामास । स च कुम्भ विभो रावणयादेशन आज्ञादयनान् । सन्मालीकरामायण भास्यासमो वचा वच' इति शब्दाणने । न लियने पर प्रमोधो सिन्म रधोको य उमेशी दीपं निदा । मनगिनिन नावन् । तमाम तत्थान तदा । पूर्वराशधानि न पन्नासैन या पुन प्रयोग नापते नवन पदचिपीति भाद । 'पवित्रा शगन साप या सवेश इसपि' । धा देदो रहे स्थान देनो जनमासयो इसारनिष्ठपकाशी । समसार युगभिमा- जगाम प्राप । बसन्ततिर पत्तन आगत च तमञ्जनाचलनिकाशमाशाशतलभ्रमितविशूलं दालधर- मिब जगत्क्षयोयुक्त नक्तंचर निशान्य शाम्पसहजभुजतेनोधिशेष मोपातु दिक्षु घावमान पवमानमलितजलदपरिवार पगबलमद्गदो पीरमबादीत् ॥ सागतमिति । मापस चैसनुवाद । सानाचनिय बजरपालमनिभाम- खुमा। भाजशितनप्रमिता गगननलावर्तितनिशिसम् । अत एव जगाधर माता सनः शूलधर वाशमिरदमित्र स्थित त गरचर युन्भक निशम्य दृष्टा सम्बदमामुबमा जनतनोतिष नाभानेवाषगावविशेपो पैश्य करे- छम् । तत्प शु पुरा विदिशानिरूपं । बचनान पायमानम् । अत ए। परमानचनिनन्दारेश्च रामारणसमौरितवारंगारतरतम् । पारिव तु तरटन्' देखबर । भगवान पिसम्यमझदो पीरमुदारमवावाच ॥ तधारनेर-- कपय कैफसेपाना कापि सेय विभीषिका। मा भूदभूतपूर्व प प्राकृत भयवेटतम् ॥ ५५ ॥ कपय रति । हे काय , सेय परेरायमाना कि करवाना पलीगभ- सुगतना मगे। 'माभ्यो ददा कापि काका विभीषिरा पिनाराभूनच । अ-गो को मात्र पूर्व मृत भूतषम् । तनो न-धमा । अ रनिरर्थ । म पनि भान 1 प्राशनाधारल ननिद्ध को। नयवरत परमानादिभाषा- मितविकार) मा भूक भूवार । एकदवाव महावीरथुमागिन मेहम्मेवर्ष । 'भावि छ' साविपि उत्। । अथ इत्योऽपि सरयमनुवयसयतमादयचनमधारयन्तो घार: पन्त समरसंनाहं दिनागा व पति निवृत्त प्रमत्तमिबैराण मनावरत पाठ ३ पलेक्स दास पा पारसग पारपार -'मा कि तमाशारबागा को पाठ ६ मचायर वि पार -रा "