पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/३५४

चम्पूरामायणम् । निगल 1 लाखोयन्य हनूरत पुरत पुरम्बादरिना सवेन मायानयी मिथ्याकर माचिन्माय सीता नि छिपा । अत वाली मानस च्यादिताम्त करने सरिनाशने । ३६ सीतायातमासिाहारम्नादागतम् । इन्द्रलाल मिरेनष । जतभ्याससमपि न सल विद्यग्य शास्त्र । 'सब प्यन्दन सम्मानृनि निपु, गति' इत्यनर । चिरस्य चिरकारम् । विभकिपवित्पमध्ययमतान् । 'विरा चिरराना' इत्यमर । नियुत्र युद्ध इला निराश आशहिते निनुन निर्गते सनि विपिग एव पशवधेश विधारने निवारण आरम्म उचोनोऽपाल विसपास हा विपीति पद । इन्द्रजित्पशविरासनगारभते तान्छाल्यनेवि तथोफ सन् । निक म्भिला निम्भिलार यहोमायनुप्तिम्यरूपिरोधमानराध प्राप्य रामचदानीमेवातिमानित भय नाहुत राज परमारपसाग प्रवर्तयत प्रजयागारा । उपनाम्तवानिया ॥ तवनु हनूमत प्रतिनिवृत्तात्तान्तमिममाफर्य विदीर्णमानसो मानसचर इंच राजहसो वजनिघोंपादिपादाक्लो राजहस संसदि निपत्य सामिनिषा समाश्वास्यमान संकरण नि श्वस्य विश्वस्य पतिरपि विधुरो ध्यलापीत् ॥ तन्विति । तदपि नजितो निम्भिावनानन्तरं प्रतिनिपाट्नलागलाद- नूनत हग त्तिा' मैथिलीवधरूपवार्ताम् । 'वार्ता प्रवृत्तिई सान्या' इत्यमर । आर्ष अषा। विदीयमानसी विपरितहदय अत मन पननिर्षांपास्कृयो । कार्वजनिषाप इसमर । विवीधभानस । तन्य तयुद्धेजरवारिवि भाव । मानसचरो भानसरोवती । 'मानस सरमिसाइएभयापि च । राम इरा इस विपादात । "विवादचतयो भा इनायाभावचि तने' इत्युकल्प पविषादपर्यावर सन् । रानो गुपओहो राम । 'रानहसो भूपधेठ कादम्नकल हसयो' इति विश्व । ससद मानरसमिती । 'सभासमिसिससद' समर । निपल भुखि पविला तोमिनिष्णा समाश्चासमान । 'शुभै बामनि विन्त त्वामा विजिने द्वियम् । अनभ्यो न दामोति बानु निरभर । इलादिनीतिवचनै गमा घीयमान वरण दीन निवस विबस्य प्रपबल पतिरमि । सम्व निप्रदानुनई समर्षोऽपीजय । रामो विघुरो विशिष्ट सन् । ग्यापीत् विल्लाप । 'निपुर वस्त्रपेने ग्यात्सप्पो मष्टयोरपि इति जयन्ती ॥ तत्मारवार- जज्ञे तदनमत्रती जनकस्य यज्ञे दिनास्त्रियय धरणेररणे शिखेव। वशे मनारपि पधुरभवक्किमन्य- द्रामस्नथापि पिथिना रचितो विराम ॥ ६ ॥ जन इति । तया । तेन प्रसारणलए । आभयती पूराशा सीता । अनममनी १ इत्ततपावास दात पार' "विशीन का रागस 'दपि नास्तिवधि 'चिधुरन् पार पाठ सिपाह 'रापि' इनि पाठ - - - - - - - ---