पृष्ठम्:चम्पूरामायणम् (साहित्यमन्ज्जूषाव्याख्यासहितम्).pdf/६०

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति

चम्पूरामायणम् । एवं दिडो दिरान्तिमान्दिपसेश्वर सूर्यो यस्ता सा तोफेति । पायोनियो विशेषणविशेषभाय ववक्षायाम् "विशेषण विशेषण बहुम्' इति नमःस. मक्षा---एवोदा फेवलजलपायो यो नभोमार्गशसिदवाटो दिवनेश्वरी परुण सा! अथवा एदोदका जलमचुरा नभोमार्गो दिशश्च यथा सा एकोदन्भिौमादित् । मन एर मूढो मन्दरदिमदिवघरो यया सा तयो केति श्यसा समाप्नो था । आवर्तगतसंभ्रान्तविमानष्पचविप्लवा । नीलजीमूतशेवालातरेसाहरिता ॥ ८॥ आवतेति । पुन-आचर्ता भम्भरा अनास एत गती पदरात सभागार परेशममाणा ये विमाना व्योमयानानि तेपा विश्वा उन्मजनानेमनने पखा ग तपोका। 'समादायोऽम्भरय प्रम'। योमकान विगानोडली इत्यादि समर । अपना विभाना एव का रडुपानि तेपा बिश्वो विशिष्ठवन यहा सा । 'रद्धप । इन पोल' पत्रमा । तथा नीरजीमच नौरमेपास्त एव बेवात्मनि ते व विरचिता जाणवी चेया ताजियोपानि झरित्तटानि दिलाने यया सा ज्यो। नियापेगावहिप्पलया मेधान पिसूनित्यान्द्रेणीभूतमेपरहिगग्वेषम् । 'जलनीली तुमाल शवल 'समर । चीननन्य गूत पुरन्धो जीनूत इति विग्रह । पूयोदरादिलाताच पगलकार ।। जवलेपभराकान्ता मुरलोकतरगिणी। पपात पार्वतीकान्तजटामान्तारंगहरे ॥ ८॥ जबलपेति । भरपो गर्य स एष भरी भारस्पनाकारताधिष्टिर । मथवेगन्य को पा सौगत समुत्पनमहागवत्यथ । 'भारपस्तु गर्ने स्थापने दूषणेऽपि च हात विध । परलोक्तरगिषी मन्दाकिनी गावंतीगम्तस्य 'पूनदेनाकान्तार जमा हिन तब गारे गहाउही पपात । प्राचदिवध । मरासन्तम पवन युतमेवेति । पलब्धनिर्ममा शभो कपदमरापगा। दधी दूर्वाशियालमतुपारकणिकोपमाम् ॥ ८॥ जलव्धेति । अमरापंगा भन्दारिणी शो पानटाजयत् । पोऽन्य जटाजू: 'इल्यमर । अलब्धगर्गम पाहि सरा सती । तानिर्यापणहत्वंसर- ग्ण पना तबाहतवादिति भाव । नाशिसाया दृषामें ला ससगी या तुपार. का का हिमबिन्दुस्तहुपमा तारस्य दा धृती यालापतगाजते । कर्तुमा मन्पपार्नु समस्य भगवर दाम किं बुपरमिति भात्र । 'नुपारसहिन हिमम्' इत्यमर । उपमाजपार ॥ अदृष्ट्वा ता नदी तत्र तुष्टाव परमेश्वरम् । भगीयो बिषे नर्यात्परिक्षीणमनोरथ ॥८ रेखा 'मति पाई २ 'गष्टल 'पाने पाठ