चेटी- (क) किं अय्यमिस्सेहि ववसिदं ।
शकारः - (ख) भावे! जाणामि शळयोगेण ण होइ वशञ्चशेणिआ ।
विटः-न मोक्तव्या वसन्तसेनवैषा ।
एषा रङ्गप्रवेशेन कलानां चैव शिक्षया ।
खरान्तरेण दक्षा हि व्याहतु तन्न मुच्यताम् ॥२४॥
(प्रविश्य)
विदूषकः---- (दीप गृहीत्वा) (ग; गअमग्गसङ्किण्णेण सीअसुउमारेण वादेण पदे पदे विवाहिअमाणतरङ्गतेळ्ळपुण्णभाअणं दीवं कहं वि रक्खिअ गह्निअ आअदो मि।
चेटी--- (शकारं पादेन ताडयन्ती रुदित्वा) (4) अय्य ! मेत्तेअ ! अयं परिभवो , आदु अबळेवो ।
विदूषकः -- (ङ) मा दाव मा दाव । (सखड्ग विटं शकारं च दृष्ट्वा शङ्कितस्तिष्ठति ।
(क) किमायमिथैर्व्यवसितम्।
(ख) भाव! जानामि म्वरयोगेन न भवति वसन्तसेना ।
(ग) राजमार्गसङ्कीर्णेन शीतसुकुमारण वातेन पद पदे विक्षोभ्यमाणतरगतैलपूर्णभाजनं दीपं कथमपि रक्षित्वा हीत्वागतोऽस्मि ।
(घ) आर्यः मैत्रेय! अयं परिभवोऽथवावलपः ।
(ङ) मा ताबद मा तावन् ।
१. 'गणिअत' स, पाठ:.
