एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
५४
चारुदत्ते
नायकः-सानुक्रोशतया।
विदूषकः --- (क) इह वि साणुकोसदा ।
नायकः-वयस्य ! मा मैवम् ।
विदूषकः ---- (ख) अहं भरिदगद्दभो विअ भूमीए पळोट्ठामि।
नायकः-निद्रा मां बाधते । तूष्णीं भव ।
विदूषकः- (ग) सअंदु भवं सुहप्पबोहाअ । जाव अहं वि सुविस्सं ।
(द्वावपि स्वपितः ।)
(ततः प्रविशति सज्जलकः।)
सज्जलकः- एष भोः!
कृत्वा शरीरपरिणाहसुखप्रवेशं
शिक्षाबलेन च बलेन च कर्ममार्गम् ।
गच्छामि भूमिपरिसर्पणघृष्टपार्यो
निर्मुच्यमान इव जीर्णतनुर्भुजङ्गः ॥ ५ ॥
भोः! वृक्षवाटिकापक्षद्वारे सन्धि छित्वा प्रविष्टोऽस्मि । यावदिदानी चतुःशालमुपसामि । (सनिर्वेदं विचिन्त्य) भोः!
(क) इहापि सानुक्रोशता ।
(ख) अहं भरितगर्दभ इव भूम्यां प्रलुठामि ।
(ग) शेतां भवान् सुखप्रबोधाय । यावदहमपि स्वप्स्यामि ।
१. 'इ' क, पाठः.
