पृष्ठम्:धर्मकोशः (व्यवहारकाण्डम्) संचिका १ भागः १.djvu/३६

xxil पृष्ठं स्तम्भः पंक्ति: ३८४ २ ३८५ " 29 " ३८५ "" " " 19 " " " ३८६ " "" 29 " "" " " " " ३८७ 22 " १ " "" " "" "" "" "" "" १ " 93 "" २ "" " २१८-२० न निगृहीतः ततः क्षेत्रपितैव स्वामी - त्येवमादिविशेष- विषय इत्येवमाह | (as in I. ().) 22 २२ २३ " १२ १७ २० २१ २१, २२ " धर्मकोशः यत्त यदात्मीयमेव भोगं चिरकालसिद्धि- ३४ ३ हेतुमाह सिद्धः । न, वष्टब्धं इयन्तं शक्ता ७ विलोपा....... इत्येवमर्थमेव उच्य २४ ३० भिष्वङ्ग एव ३१ भोगकालेन ते (?) । यत्रैक प २३ स्यास्त्यैव २४ नीयम् । के तु दण्टापूपिकया आगगवन: उपधिना भुक्तं ३ कालो १२ कालेन नापहार २० विसर्ग २१ सुखेनोग्यति इति २२ गतयोर्नाशशक " १ २० स्वत्वापत्ति: २ १० वाहनार्थं यो दी पूर्वस्वामिनस्तु उपविभोग व्यवहारती जीयते ८ ९ २ वस्त्रान्तर्हितो स्वास्यैव न सर्वेण सर्व समर्थ सवेंण सर्व भोगेनापतः Vyavahārakānda आदर्शपुस्तकम् | पृष्टं स्तम्भः पंक्तिः ३८७ २ १३ या तु आत्मीयमेव भोगम् । चिरकालत्वे हेतुमाह | सिद्धः । वष्टब्धत्वं कियन्तं सक्ता विलेपाइसत्यनया- भ्यःमधमर्ग उच्यते । यत्रैव मिलापेव भांगमिति कालेन निगृहीतस्तथा सूत्र- क्षेत्रयन्त्रैश्च स्वामी भूमित्वेन सच विषय इत्येवमाहुः । केपु दण्डपूर्वियाऽत्रा- गनः उपनिधिभाग व्यवहरतो जीयन्ते भोगेनापि हुन शास्त्रान्तरवदन्त- वित्तो काले काळेनापहार: निसर्ग गखेनोपेक्षयति गर्नया शक सत्वापत्ति: वाहान्यस्य स्पंदी "} ३८७ >> ३८८ " "" 93 19 "" "" "" 99 99 ४३५ "" ४३६ " "" ४३७ "" " २ १४ "" १ 39 "" " 29 "" >> " " २ २ " १६ २ 22 ८ १० "" 99 १६ १८ १९ २२ ,,२२,२३ धिकृतरुक्त २३ तद्धनोपेक्षया शस्तः ,,१९, २० था मुरीय यदि १ ९ प्रमाणान्तरे तु १७, १८ धर्मकोशः २२ भुज्यते तत्रास्त्येवापहारः १२ परि पेक्षिते संशोधयेति दुग्रत्वाच्च स्वयं वस्त्रा शास्त्रा जीव्यमाना जीयमाना न दानादि (?) दानादि भावयति भावयतः संबन्धात् संबन्धेन इच्छावि वर्तते विनिमया- वृते (as in I. O.) ज्ञाते प्रतिषेधः । प्रति पेथो ह्यसौं वृथा- शपथस्य | सर्वत्र स्वपर शापयेदित्युच्यते । न तत्र शब्द एव किन्तु तदर्थप्रति- आदर्शपुस्तकम् भुज्यतो तत्रत्येवोपहारः तस्योपरि पेक्षते संसाधयति पादितकरणम् । ननु सत्यस्वरूप- प्रधान एवायं सत्य- शब्दः | सत्यम् | सत्यशब्देन शाप- येत् सत्यशब्दश्चैवं शापनकरणे भवति, तत्र यः शाप्यते स एव वाच्यते- (as in I. 0.) वाहनायुधा इत्थं वि वर्तते । दुच्चत्वान्वयं विरुत तदूनापेक्षया शप्तः घासुरो प्रामाण्यान्तरे त्वज्ञाते प्रतिषेधो ह्यस्यो वृथाशपथः । सर्वतश्च पर शापयेदित्युच्यते । चायुधा