|
निरूप्य ढोषं निजमङ्गनाजने विलोक्य भक्तिं च पुनर्विचारिभिः । |
निरूप्येति । निजं दोषमङ्गनाजने भक्तिं च निरूप्य प्रबुद्धं तत्त्वं यैस्तैर्द्विजैरभिष्टुतः ॥ १० ॥
इति यज्वपत्न्युद्धरणवर्णनमेकषष्टितमं दशकम् ।
|
कदाचिद् गोपालान् विहितमखसम्भारविभवान् |
कदाचिदिति । विहिता उपार्जिता मखसम्भारविभवा इन्द्रयागसाधनरूपपदार्था यैस्तानेतान् नन्दादिपशुपान् विनयेन मृदु अनुद्धतं यथा भवति तथा अपृच्छः ॥ १ ॥
|
वभाषे नन्दस्त्वां सुत ! ननु विधेयो मघवतो |
बभाष इति । उपजीव्यं सस्यादि । अस्माकं पशुवृत्तीनां विशेषाद्, यतस्तृणसलिलजीवनाः पशवः ॥ २ ॥
|
इति श्रुत्वा वाचं पितुरयि भवानाह सरसं |
