"विष्णुर्विरिञ्चश्च यत्पादपद्मं शिरसा बिभर्ति "
इत्यादिवच नैर्हरेर्निकृष्टता [१] व्यासेनैकोक्के पाशङ्कय तस्यार्थवादत्वेनातत्परत्वमाह
'ये स्वप्रकृत्यनुगुणम्' इति द्वाभ्यां -
|
ये स्वप्रकृत्यनुगुणा[२] गिरिशं भजन्ते |
य इति। “यस्येच्छा जायते यस्मिन् तं देवं स समाश्रयेद्” इति न्यायेन स्वप्रकृत्यनु[३] गुणं प्राग्जन्मवासनानुसारेण । तेषां दृढया तदीयभक्त्यैव फलं भविष्यतीति यत् तेन हेतुना व्यासो ह्यधिकारिहेतोः गिरीशभजनाधिकारिणं प्रति अर्थवादैः तव[४] हानिवचो न्यूनतावचनानि कृतवान् । अर्थवादाश्च गिरिशभजनरुच्युत्पादनार्थाः ॥ ९ ॥
ननु रुच्युत्पादनार्थं चेद्, गिरिशं स्तू[५]यादेव, नान्यहानिवचः कुर्यादित्यत्राह -
|
भूतार्थकीर्तिरनुवादविरुद्धवादौ |
भूतार्थेति । भृतार्थकीर्तिः यथावस्थितार्थकीर्तनम् अनुवादोऽविरुद्धगुणारोपः, प्रमाणान्तरविरुद्धार्थकथनं विरुद्धवाद इति त्रेधार्थवादस्य गतयो मार्गाः । त्रयोऽपि रोचनार्था एव । तत्र तेषां मध्ये त्वत्तामसत्वादयो विरुद्धवादाः प्रमाणान्तरविरुद्धवचनानि ते च रोचनार्थाः । विष्णुरपि यत्प्रसादमपेक्षते[६], अहो गिरि-
