एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
थीः ॥ पद्यपुष्पाञ्जलिः ॥ चन्दै गजास्य सकालमपेय यिनीयहन्तार मुमाकुमार। पूर्ण पुराणं गणनाथमीशे काय मसन निस्सिलार्थसिद्ध्ये ।। स्मरामि पितरं नित्यं कविं कर्मपरायणम् । पितृव्यंच जगत्रपात कविरेसरिणं गुरुन् । ३ ॥ पूर्व भागः ॥ 1. ॥ संसारस्तवः ॥ मा मूदि संसारमसारमेतं विपादमचनैः कदापि । सत्योऽस्ति न स्वरमय प्रपथो धार्या पि फर्माणि सदा पुगत्वम्॥१ भून लयं गच्छति निस्यताप्पी गई तमिलेच भविष्यदेव । पंच जीयद्गुधि यर्तमानं धाणि पर्माणि सदा कुरा त्वम् ।। , २ दोन यन्धाय तु कामनप तांधिनिए सोमवारीधमोक्षः। समयानुत्तिय शरीरपाते धणि फमाणि मदा फुम त्वम् ॥ निवर्तते नय गतापो नु कारस्य वेगानु तारोऽस्ति । मंशय्यते पदयतोऽपिसता धम्माणि फर्माणि सा फुग रयम् ॥ ४
