पृष्ठम्:बृहदारण्यकोपनिषद्भाष्यम्.pdf/४२४

३१ भीरतरामानुजमुनिविरयितभाष्ययुक्ता [अ..A.३. न तत्र र नरथयोगा न पेन्थनो भवन्ति; अथ रन् स्ये गान् पथः सृजते । न तत्राऽऽनन्दा मुदः प्रमुदो भवन्ति; अथाऽऽनन्दान् भुवः प्रभुदः सृजते। न तत्र वेशान्ताः पुष्करिण्याः स्रवन्त्यो भवन्ति; अथ "वेशान् पुष्करिण्यः स्रवन्यः सुबते । स हि कर्ता॥ १० ॥ 1. वेगितम् पुरंगीः नवतीः शं ? नी, ‘आजभनैधयं ज्वोतिवाSSते पश्ययते कर्म कुरुते / इवादि नोर् पचते ; । घरे बसनगमनक्रियाकर्मकरादीनभसत्वादित्यलक्षयह न तंत्र रश न रथयोग में पन्थानं – पुष्करिण्याः शक्त्याः खुबते । सुस्त गति योशः। रथयोगा? अधादयः। भरथाश्वमार्गादयः जामातु भक्ष्योग्याः तत्र स्ने न सन्ति न ज्ञायते । अथ तु तत्पुरुकारालाल माननुभाव्यन् भादीन् अर्शन् परमामवृजते इत्यर्थः । एवमग्रेऽपि द्रष्टव्यम् । अनुकूलनतुदर्शनजा प्रीतिरानन्दः । तसिन् स्वकीयवबुद्धिजा अंतिी । तद्विनियोगज़ प्रीतिः प्रऋक् । वैशन्ताः वेशन्ता, पदलानि । वेशान्त' इति दीर्थदासः । पुष्करिण्यः बप्पः । स्रवन्त्यः नधः ।। पुष्करिणः सन्तीः सुबत इत्यर्थः । ‘पुष्करिण्यस्त्रवन्यसृजत ’ इयत 'यो हथसी (ति या पूर्वमर्णदीर्घभावः । ननु स्वमदृक् यस्मिन् देशे यद। स्पे , तदानीं तत्र खितोभ्यः तं न पश्यति। स्वापि प्रबोधन नन्तरं तत्र गतः तं न पश्यति । तत्र तस्यान्यत्र नयनचिहानि वा नाशचिहानि यो नेषद्यते । अतः कथमीदृशी स्वमार्यकृष्टिषषयतामियाह स हि कर्ता । निमेषपरिश्मषापर्नुभद्रथामिश्राप । कमिदं साम्यादिकं सर्ष प्रमार्षभिशष्ट ; पतः तत्र सम्पभी अपेकः इप्पस्लभतरीत्या प्रषष्ठषु प्रजाः । मनु विषयाणां निर्माते संवैपखम्भप्रक्षाः । ईशपथ ओवेन यत् किमपेि तदानिर्मा म, थाित विचित्रं सर्वंम् । तत्राह च तत्रेति । न भवन्ति नेतरपुसुझाष्सया भवन्ती त्वर्थः श्रीभाष्यसिdः। ईशवनिर्मातृत्वकप जीवमन्यूक्रे हैिसधन्ता ; परमामन एवं न स भूमिप्याह अक रपा इति । अत्र भाष्ये स्वप्ने ग सन्धीयस्य लक्षण शकतीलच । अ बग्न इति विवरणकभः। प्रविषादथ ए व येमेि, सर्वज्ञ आसपछि | न देने से ही आ था तस्तै टोऽयम् , "नाम प्रसिद्धरणदिशः। व ती अपव" इति।