तत्र व्यभिचारादप्रामाण्यम् , अपि तु परिच्छेदकार्याभावात्; तवमवभ हेस्वभावात् । अव्यभिचाराद्धि लिङ्गलिङ्गिपरिच्छेदः । यत्र वक्ष्यामिषारो न कारणं तत्र व्यभिचारेऽपि सति परिच्छेदे प्रामाण्यमविवादम् अक्षेषु तद्वदेव ‘च ज्ञानं परिच्छेदनिमित्तम्, न लिङ्गवत् । न च संशगो पस्य व्यभिचारः प्रामाण्यमुपहन्ति, सम्परिच्छिन्नेरे द्वैविध्यस्pसंशय हेतुत्वात् ; न निश्चिते स्थाणावूर्धवेन संशेरते ; उपचयैव ज्ञानमर्यम घरयति ; अनवधारकं तु नैवेहघिकृतम् । एवं चावधारणादेवानवधारण- मिति विप्रतिषिद्धम् । य एव त्वध्यभिचारमर्थयते ज्ञानस्याश्वसार्थं तस्मै नाधासःअव्यभिचार'ज्ञानेऽप्यनाश्वसतः न हि तदसिडन्यभिचारा त्मनि ज्ञानान्तरेषु चाश्वासकारणम् । ज्ञानान्तरात सिद्धवनवस्था । अपि च ज्ञानरूपाचेन्नार्याश्वासःतस्यासिद्धौ केन सहाव्यभिचारो ज्ञान गूहेत ! किं च ज्ञानरूपादेवाव्यभिचारोऽपि कथ्यतेविषरीतस्यानौ खे रोषात् ; तया सति तदेव विषयस्य साधकम्; व्यर्थोऽव्यभिचारः । 'न का व्यभिचारः प्रामाण्यमुपहन्तीत्युक्तम् ।
|
अपि चाग्रहणेऽभीष्टं यद्विवेकनिबन्धनम् । |
1 वा=B. 2 न–B. 3 --B. 4 री-B. 5 --B. |
6 B omith न च . 7 भु-B. 8 कुठे कार्योधयाते-D. 9 धि-B. |
