शंखपदम् ६१
क्षा नायकस्यागमे सा वधीनपति च या। शिथिल-नुः चित्र मालवशंक्या है?दः पद्माक्षरेण तु । एनयम६१५ झाधशः इतुर्थभ { तलश्चचपुदः। निष्ठश्च भेडसे :श्रान्तो युश्नेऽथ भूतले। -भुववृतम् (संसद आमन्त्र्यपद्मे स्यातीयमेव च। शिः पतो गुरूणि वै यस्य स शिख तु वक्ष आकर्षित कश्तोषं धृते त्रिषुलभश्चिम कामिनीवृत्तमेव शिखायां पठन्ति । पश्चाहतेथूनमवधू निन्निलः । अथोडूढं पराङ्मुक्षत्र लोरिसं नैिः। शखाद त्रयोदशवर्ष छैन मुनिना समुदीरितम् ।। अरेकस्य पर्यन्ते त्रयाणामथवा द्वयोः । यत्पदं च सतीर्यामतं स्यात्तच्छिखपदम् । प्राकृतमिति चतुर्दशमं अन्ये प्रक्षुः। मोक्ष देवः सप्तमराजिकं नैराजितं तिर्यत्रोन्नतं । कर्णाटैलायां तस्य प्रयोग इति मोक्षश्रेयः। पाद्याभिभुवमुन्नतं सम्पपविहितम् । सापकतिरुवेङ्कटतु शिखषदं पहलीबाद संकीर्तनलक्षणे ।। सकम्पयुतनामान्यदुद्धतं पाश्वकनिषसम् । -(प्रबन्धे) पाश्वकम्पितमित्येकाक्षभेदः प्रकीर्तिताः वाक्यार्थपूर्णता नेतुमघातु प्रच्युतामथ तिर्यन्तंप्रतं स्कन्धक्षनतमानेिक समस्या एकस्यन्तेि दूयोर्वान्ते त्रयाणमथथा ततः । पार्थाभिमुखमित्यन्यान्भेदापदापरे जगुः। यदपदं रच्यते तबलैर्णमधिकं कचित्। शी: शिखपदमिति प्राहुस्तस्य नाम पुराविदः । कुम्भः अभिनयः अयोदश कर्माणि भरतमते । तदुपाख्यानुमते चतुर्दश। शिखापाशम्-शिखाव्यालः नन्दिलको अध। मनुकत्रितः पापरषि च प्रहुः। भैरहन्थ देवानां पार्थिवानां च शिरोभूषणम् । अथोत्कर्रभर्माऊँ ५एवमभीष्पधिकान्याह। नागः प्रन्थिमिरुपनिबद्ध मन्ये कलिनघः। सिकभूष-संनियोगः शिखिपत्र म् शिरसः क्षी मिथ्धत्रयोगस्यापि वाहून वेणीभूषणम्। मयूरपिञ्छाकारविचित्रवर्णमणिरचितम्। शिखिसारिणी-दशाक्षरवृत्तम् एते वांशिदोषाः अर्थ; भरतः दशाक्षच्छदः द्वितीयं च चतुर्थ च षष्ठमष्टममेदं न हर्व दशाक्षरे पादे यत्र सा शिखिसारिणी । मयूरसारिणीति नामान्तरम् (जरगः) (-)-किं मंयूरसारिणीवमेवः । मत शितिकण्ठः-देशतः गद्वयं पञ्च विद्या छौ च शितिकण्ठके। त्रिरोभ्रमरी-अटूतिकरणम् मस्तकेन महर्भागे स्थित्वाऽथ चरणद्वयम् । ध्वीकृत्य यदातिथं परिभ्रमणमाचरेत् ॥ तदा शिरोभ्रमरिकाकथिता नृतफेबिदैः। अथवा निश्चलं तिष्ठन् श्रसयेत् केवढं शिरः। त्वरितं पाणियुगलं भ्रमितोकुलपवत्। एषाऽपि कथिता नीशिरोअमरिकेति च । 13भांशः
