नगरीं व्रज सम्पदाश्रया-
मचलोत्सङ्गविहारिणी सती ।
त्वमवाप्तकुमारसंभवा
भज गौरीव तमीश्वरं पतिम् ॥ २ ॥
विनयेन लभेत नीतिमा-
न्नृपसूनुर्युवराजतामयम् |
विनिहन्त्यतिरागलोलुपः
कुलमारण्य इवाग्निरुत्थितः ॥ ३ ॥
मदरागपरो नृपात्मजः
पितुराच्छेत्तुमपीच्छति श्रियम् ।
कथमामिषमग्रतः स्थितं
चपलस्त्यक्ष्यति सिंहशाबकः ॥ ४ ॥
अतिरक्तमनर्थकारिणं
तनुजन्मानमुपेक्षितोन्नतिम् ।
अचिरेण हिनस्ति शस्त्रवान्
पिटकं दुष्टमिव क्षितीश्वरः ॥ ५ ॥
अवमानकृशानुतापितं
तनयाष्टापदमिष्टमात्मनः ।
भुवि कञ्चन रत्नभाजनं
कुरुते साधु परीक्ष्य भूपतिः ॥ ६ ॥
अपि दृप्तनर्थकारणं
वृषभं दुष्टमिवात्मजं नृपः ।
