समुदयः प्रथितोज्ज्वलतेजसो
भवति तां दिशमेत्य वेरिव ॥ ७ ॥
तुरङ्गतरङ्गसुदुस्तरः
पृथुमतङ्गजपोतशताकुलः
सपदि राजनि मार्गमुपेयुषि
क्षितितलं प्रससार बलार्णवः ॥ ८ ॥
पथि मृदु प्रतिरोधकृतागतां
द्विरदखण्डितवप्रसुखाक्रमम् ।
क्षितिभृतां कटकं परिमर्दयन्
धनमनर्धमवा[१]प्य पुनर्ययौ ॥ ९ ॥
तदनु मानवलेन निरुन्धतीं
प्रणयिनीमिव पूर्वदिगङ्गनाम् ।
तनुविमर्दवशादनुकूलयन्
विविधभोगकरीमकरोन्नृपः ॥ १० ॥
चटुलतालदलाङ्गुलिविभ्रमै
र्जलतरङ्गमृदङ्गरवानुगैः ।
ललितनृत्तमित्रास्य वितन्वती-
मुदधिपारभुवं भरतो ययौ ॥ ११ ॥
उपनतामनुरागवशांत् स्वयं
न कलहेन चिराय पराङ्मुखीम् ।
अनुबभूव स सुह्यपतेः श्रियं
नववधूमिव नातिसमुद्धता [२]म् ॥ १२ ॥
