फलीकृनेषु च श्रोत्रादिदेहविनाशादनुशयिनः प्रसवेयुरिति कथमनुशयिनां रेतसिग्भावः संसर्गमात्रे तु संसर्गिषु श्री वादिषु नटेय्बपि न संसर्गिणे ऽनुशयिनः प्रसवेयुरिति रेतसिग्भाव उपपद्यते । शेषमुक्तम् ॥
रेतःसिग्योगो ऽथ ॥ २६ ॥
सद्यो जातो चि बालो न रेतसिग्भवत्यपि तु चिर जातः पुंढयैौवनस्तस्मादपि संसर्गमात्रमिति गम्यते । तत्किमिदानों सर्वत्रैवानुशयिनां संसर्गमात्रं तथा च रम णयचरण इत्यादिषु तथाभाव आपद्यतेति, नेत्याच ॥
योनेः शरीरम् ॥ २७ ॥
सुगमम् । इति श्रीवाचस्खतिमिश्रविरचितायां भामत्यां तृतीयस्या ध्यायस्य प्रथमः पादः ।
संध्ये सुष्टिराह हि ॥ १ ॥
इदानीं तु तस्यैव जीवस्यावस्थाभेदः खयंज्योनिङ्गसि द्यर्थं प्रपञ्च्यन्ते । "किं प्रबोधइव स्खप्नेपि पारमार्थिकी खटिराशे खिन्मायामयी”ति । यद्यपि अत्रणेन्यस्यानिर्वा यनया जाग्रत्स्वस्थागतयोरुभयोरपि सर्गयोर्मायामयत्वं तथापि यथा जाग्रदृष्टिर्जात्मभावसाक्षात्कारात्प्रागनुवर्तते । अश्वतमभावसाक्षात्कारातु निवर्तते । एवं किं स्खन्नखछि राध स्खिन् प्रतिदिनमेत्र निवनीतइति विमर्शार्थः । "इ- यो"रियलोकपरलोकस्थानयोः। संधै भवं संध्यम्()। ते
(१) सन्धी भवतीति संध्यम् पा० २ ।
