पृष्ठम्:भावप्रकाशिका-भागः २.pdf/३०९

भावप्रकाशिका (अनिष्टादिकवैश्विकरच ३-१-३) ७२९ एव हि उतरत्र कर्मणि चरतेः प्रयोगादिति भऽप्रम् ; चरणशब्दRधण्याय चरतेरेव प्रयोगस्य वाच्यवदिति द्रव्यम् = कर्मानुष्ठाने प्रयोगादिति ! तनश्च। चर्यते अनुष्ठोयत इति धर्मणि, “कृत्यल्युटः " इति श्रुटि चरणशब्दस्थ केर्भचिः स्त्रमुपधत इति भावः । भाष्ये आचारामितश्रुतिविहिनसःध्य वन्दनदीनि।। "आचाहीनं न पुनन्ति वेदादः " इत्यादि .भोग्नुपरेको आच रनुमश्रुति विहितत्वेनचारशब्दानां सन्ध्यावन्दभदीनामशहे:नादिवैदिकॅधिक। पादकत्वं युक्तमिति भावः । ननु तस्यार्थचस्य कथनच-नुभिनश्रुति- विहितश्वेन आच(शब्दवाच्ययम्; आचरेष्वेव सन्ध्यावन्दनदिक्षु केषुचित् । स्मृत्यनुमितश्रुतिविहि-स्वस्यापि दर्शनम् । सभ्योपासनध्यै, " अहरहः सभ्या- मुपासीत य इति प्रत्यक्षछंसिसि .च । किं बहुना, सिद्ध ते वि कीर्णशत्र या। एव स्फुयायांचा मूत्रथुपगमेन सर्वेषामप्याचराणां प्रत्यक्षश्रुतिसिं तथा अच२ब्द वाच्यानां सन्ध्यावन्दनादीनाङ्गस्त्रमिति व्यवस्था कम) चेन् , अत्र वृतः। सयं सर्वेपि कर्म प्रत्यक्षश्रुतिसिद्धमिति - तथाप्दस्येव व्यस्थापकं वैदि वा वैदिकयोः । तेणे हि वैमानिकझर्भधि लरेण प्रवर्तते ; नेन्मध्ये तु प्रसङ्गादेश्च वैज्ञानिकं किञ्चिदुच्यते । तनश्च अदधिकृय त्रयी अभर्तते तत् वैदिकम् ; इतरत्र वैदिकम् । तथाथम्, यत् सर्च लैकिकम् , मार्त अचार इत्येव हि वैदि' गठी व्यवहारः । अयं चार्थः पूर्व (त्रे सप्तमे वियतताधि *णे (७ १-१) स्पष्ट: । ततश्च वैक्षनेिके कर्मणि अवैत नेकमङ्गमित्यर्थः । इति कूपाश्रयाधिकरणम् । नि (३ ) अनिष्टादि । ऍधिकरणम् अनिष्टादिकणिमश् िच श्रुतम् ३-१ १३ सधुकर्मसंबन्धनिरते नास्तीत्युउपत fि । अत्र सधुकर्मशब्देन तफलभू-खुलोको लक्ष्यते । अस्याधिकरणय सधुर्मरहितेषु खुलेकसंबन्धाभाव प्रति9दनपरत्वादिति द्रष्टव्यम् । अथ' व इत्युच्यत यत्र इतिशछदः प्रकी बचनः । ततश्च वैराग्यहेतो: - केचिदनिष्टादिकरिणोऽपि जीवाई संगीत , 92