पृष्ठम्:भावप्रकाशिका-भागः २.pdf/३९१

आवप्रकाशिकी ( हन्थधिकरणम् ३-३.११ ) ८११ अश्व इव रोमाणि विधूय पापम् ' इति तण्डिः |व यां ब्रह्मप्राप्तया सह हैनस्यानुचिन्तनीयत्वमुच्यते । तत्सम्भनार्थस्खेन कौषीः कीशयामपि हास्यनु- चिन्तनीयत्वसिद्धौ तसाहचर्यादुपायनस्यापि तत् सिद्धयति । तदेवोपायनं शाट्यायन शाखा- भूयत इति तत्रापि तस्य तत् सिद्धयतीति । विषरूपेन तिष्ठेयुरित्यर्थ इति त्रिशब्दो हि सहनवस्थाः ऋक्षणवरोधार्थकः । क्लए समर्थ ३ति धतु । ततश्च परस्परनिरपेक्षाणि स्वकार्यसमर्थानि भवन्तीत्यर्थः। विकल्पेन्नित्यत्र क्लुपेर्थतत् कर्मणि रूपम् । किमुपायनं ३मिशेषतया बिछङ्गमति । हानिनिर्वाइकनया हन्यर्थवेन विद्यायां चिनीयम्, उत स्वत एवेत्यर्थः । न च हन्यनन्तरभाविन उपायनस्य कथं निशेषत्वमिति शेषयम् - उपासनात् । प्रहीण् स्य पार्श्वदस्य कचिदुपायनाभावे निराश्रयतय । अवस्थालभवेन हानेरेव सिद्धिप्रसङ्ग त् । खनि- जयशेषप्त स्वतन्त्रमिति । किं हन्यर्थस्येनोपपने चिन्तनाय प्रतिपाद-ति, उत नेत्यर्थः । तच्चिन्तनानां विकल्प इति । यद्यपि स्वसःच्यमात्रं वैिद्यथ विक्ररपसाधकम् - तथापि पृथगन्नननर्थक्यप्रसङ्गन विकटः सिद्धयतीति भyधः । ननु सर्वपापप्रहणमन्तरेण मुक्यसंभवात् सर्वपापप्रहणस्य सर्वत्रह्मविद्यपेक्षितत्वं सिद्धम । प्रहाणञ्च उपायनमन्तरेण न संभवतीति प्रहरणर्थनमुपायनस्य सिद्धम् । तच्च तरनर्न्यायादवश्यं चिन्त्यमेवेति सिद्धे कथमिह पूर्वपक्षो स्थितिः ? न च पृथगन्नानसमथ् त् पूर्व क्षस्थितिरिति वाच्यम् - किं पृथगन्नाभसामर्थघळ . कचित् सर्वपापप्रदायमन्तरेणैव मुक्तिः सिद्धशतीति विकल्पवादिनः पूर्व क्षिणे ऽभि पायःकिं बोधनमन्तरेण सर्वपापप्रहाणे सिद्धयतीत्यभिप्रायःकिं व प्रहणोपायनं तचन्तनभन्सरेणैव तक्कन्ययं भङ्क्तू सिध्यतीत्यभिप्राय इति (स्थविवेच दिति!) चेन्न - हानमन्तरेण मुतेः उपाघनमन्तरेण त्र ।नस्यास्यन्तासंभवात अस्येव हैन- सुषायनज्ञ, अपि तु पृथगान्नानर्थात् नस्कतुन्याश्रद्धेन हानोपायमचिन्तभमन्तरेणैव तत् सिद्धयस्त्विति पूर्वपक्षिण आशय इति केचित् । अपरे तु प्रायश्चित्तस्थले पापप्रक्षणस्य उभयमन्तरेण पि दर्शनादिहापि रंथातु । न चैवमपि उपायनमन्तरेण कथं चित् महासंभवेऽपि प्रहशमन्तरेण न काप्युपायनं संभवतीति कथमुपायमचिन्तनमिति वाच्यम् - फएसंक्रमण रूपस्योपायनस्य प्रहणमन्तरेणापि संभवान्न दोषः । ।