पुटमेतत् सुपुष्टितम्
५६
॥ तृतोयोङ्कः ॥
- मालविका । १बउलावलिए एहि । अणुठ्ठिदं अत्तणो णिओअं
- देवीए णिवेदेम्ह ।
- बकुलावलिका । २तेण विण्ण्वेहि भट्टारं विसज्जेहित्ति ।
- राजा । भद्रे यास्यसि । मम तावदुत्पन्नावसरमर्थित्वं श्रूयताम् ।
- बकुलावालिका । ३अवहिदा सुणाहि । आणवेदु भट्टा ।
- राजा ।
- धृतिपुष्पमयमपि जनो बघ्नाति न तादृशं चिरात्प्रभृति ।
- स्पर्शामृतेन पूरय दोहलमस्याप्यनन्यरुचेः ॥ १७ ॥
- इरावती। सहसोपसृत्य । ४पुरेहि पुरेहि । णं असोओ कुसुमं
- दंसेदि । अअं उण ण केवलं पुफ्फइ फलइ अ ।
- । सर्व इरावतीं दृष्ट्वा संभ्रान्ताः ।
- दंसेदि । अअं उण ण केवलं पुफ्फइ फलइ अ ।
- राजा । जनान्तिकम् । वयस्य का प्रतिपत्तिरत्र ।
- विदूषकः । ६किं अण्णं । जङ्घाबलं एव्व ।
- १. बकुलावलिके एहि । अनुष्ठितमात्मनो नियोगं देव्यै निवेदयावः ।
- २. तेन विज्ञापय भर्तारं विसृजेति ।
- ३. अवहिता शृणु । नन्वशोकः कुसुमं दर्शयति ।अयं पुनर्न केवलं पुष्प्यति फलति च ।
- ५. किमन्यत् । जङ्घाबलमेव ।
|
|
