पुटमेतत् सुपुष्टितम्
१०
॥ प्रथमाङ्कः ॥
- विदूषकः। उपर्सृत्य। 1वेढ्ढदु भवं।
- राजा। सशिरःकम्पम्। इत आस्यताम्।
- विदूषकः। उपविष्टः।
- राजा। कच्चिदुपेयोपायदर्शने व्यापृतं ते प्रज्ञाचक्षुः।
- विदूषकः। 2आः पओअसिध्धिं पुछ्छ।
- राजा। कथमिव।
- विदुषकः। 3कर्णे। एवं विअ।
- राजा।साधु वयस्य निपुणमुपक्रान्तम्। दुरधिगमसिद्धावप्यस्मिन्नारम्भे वयमाशंसामहे। कुतः।
- अर्थ सप्रतिबन्धं प्रभुरधिगन्तुं सहायवानेव।
- दृश्यं तमसि न पश्यति दीपेन विना सचक्षुरपि॥९॥
।नेपथ्ये।
- अलमलं बहु विकथ्य। राज्ञः समक्षमेवावयोरधरोत्तरव्यक्तिर्भविष्यति।
- राजा। सखे त्वन्नीतिपादपस्य पुष्पमुद्भिन्नम्।
- विदूषकः।4फलं वि देख्स्विस्ससि।
।ततः प्रविशति कञ्चुकी।
- कञ्चुकी। देव अमात्यो विज्ञापयति। अनुष्ठिता प्रभोराज्ञा।
|
|
|
|
