पृष्ठम्:याज्ञवल्क्यस्मृतिः.djvu/५२१

श्लोका आषोडशादा द्वाविंशात् आसुरो द्रविणादानातू आस्तिकः श्रद्दधानश्च आहरेद्विधिवद्दारान् आहुल्याप्यायते सूर्य आहूतश्चाप्यधीयीत इच्छतां तत्क्षणाच्छुद्धि इज्याचारदमाहिंसा इज्याध्ययनदानानि इतरेण निधौ लब्धे इति संचिन्त्य नृपति इति संश्रुत्य गच्छेयु इतिहासांस्तथा विद्या इत्युक्तोक्त्वा प्रिया वाच इत्युक्त्वा चरता धम इदमूचुर्महात्मानं इन्द्रियाणि मनः प्राणी इन्द्रियान्तरसंचार इन्धनाथ दुमन्च्छदः इमे लोका एष चात्मा इष्टं स्यात्क्रतुभिस्तन इह कस्मापभागाय इह लोके यशः प्राप्य इह वामुत्र वैकेषां इहैव सा शुनी गृध्री ईश्वरः स कथं भावै ईश्धरः सर्वभूतस्थ उत्तेऽपि साक्षिभिः साक्ष्ये उच्छिष्टसंनिधौ पिण्डान् उत्कोचजीविनो द्रव्य उत्क्षेपकग्रन्थिमेदौ उत्तमो वाधमो वापि उत्तानं किंचिदुन्नाम्य पद्यान्ना वणानुक्रमः । श्लोका २९४ |उत्पन्न खामिनो भोगः १० |उत्सृष्टो गृह्यते यस्तु १७ |उदक्याशुचिभिः स्रायात २७ |उदरं च गुदौ कौष्ठयौ ३४१ |उदुम्बरः शमी दूर्वा ३०२ |उद्भणें हस्तपादे तु ४ |उदुध्यस्वेति च ऋचो ३६ |उपजिह्वास्फिजैौ बाहू १४५ |उपजीव्यदुमाणां च १०९ | उपजीव्य धनं मुञ्चन् ३०१ |उपतिष्ठतामक्षय्यस्थाने १२ |उपनीय गुरुः शिष्यं ७६ |उपनीय ददद्वेदं १७ | उपपातकजातानाम् ३४८ ४९१ उपवासेन वैवायं ३४२ ३६२ |उपस्थानं ततः कुर्यात् ३८१ |उपस्थितस्य मोक्तव्य उपाकर्मणि चोत्सर्गे ३५६ १०९ |उपायाः साम दान च ३६१ |उपासते द्विजाः सत्यं ४९१ |उपास्य पश्धिमां संध्याँ ३५४ |उपेयादीश्वरं चैव ४०२ |उभयानुमतः साक्षी ३५३ |उभयाभ्यर्थितेनैतत् ... १६९|उभयोरप्यसाध्यं चेत् ७५ | उभयोरप्यसौ रिक्थी १०५|उरगेष्वयसो दग्ड २७९ | उरः सप्तदशास्थीनि २८१ | ऊनद्विवर्ष निखनेतू ३०६|ऊनद्विवर्ष उभयो २३७ २९१४ ३४६ ९५ ९५ ३४७ २६४ २९१ ७८ ४७४ ४८० ४४२ १६१ ४४ १०६ ३६५ ३५ १६६ १७५ १२६ २५४ २११ ४३५ ३४६ ... २९४ ३०६