एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
युगाचार्य- विवेकानन्दः समाजग्मतुः । द्वावपि क्रन्दितुमारेभाते । श्रीस्वामिनो नेत्रे अपि अश्रुपूर्ण जाते । मातृभूमेराकर्षणं तत्प्राणान् व्याकुलानकरोत् । अर्णवपोतो परि स्थितः सन् द्वावपि हस्तौ वक्षसि निधाय स हृदयावेगावरोधं वर्तु प्रायतत – “हा ! मम भारत !” १७४