तथापि शस्त्रव्यवहारनिष्ठुरे विपक्षभावे चिरमस्य तस्थुषः ।
तुतोष वीर्यातिशयेन वृत्रहा पदं हि सर्वत्र गुणै[१]र्निधीयते ॥६२॥
तथापीति ॥ तथापि वज्रपातेऽपि शस्त्राणामायुधानां व्यवहारेण व्यापारेण निष्ठुरे क्रूरे विपक्षभावे शात्रवे चिरं तस्थुषः स्थितवतोऽस्य रघोर्वीर्यातिशयेन । वृत्रं हतवानिति वृत्रहा ॥ "ब्रह्मभ्रूणवृतेषु क्विप्"॥ तुतोष । स्वयं वीर एव वीरं जानातीति भावः ॥ कथं शत्रोः संतोषोऽत आह-गुणैः सर्वत्र शत्रुमित्रोदासीनेषु पदमङ्घ्रिर्निधीयते । गुणैः सर्वत्र संक्रम्यत इत्यर्थः ॥ गुणाः शत्रूनप्यावर्जयन्तीति भावः॥
असङ्गमिति ।। सारवत्याद्रिष्वसङ्गमप्रतिबन्धं म आयुधं वज्रं त्वदन्येन न विसोढम् ॥ अतो मां प्रीतं संतुष्टमवेहि । तुरंगमादृते तुरंगं वर्जयित्वा ॥ “अन्या- रादितरर्ते-" इति पञ्चमी ॥ किमिच्छसीति स्फुटं वासव आह । तुरंगमादन्यददेयं नास्तीति भावः॥
तत इति ॥ ततो निषङ्गात्तूणीरादसमग्रं यथा तथोदृतं सुवर्णपुङ्खद्युतिभी रञ्जिता अङ्गुलयो येन तमिषु प्रतिसंहरन्निवर्तयन् । नामहरन्तं प्रहरेदिति निषेधादिति भावः । प्रियं वदतीति, प्रियंवदः ॥ “प्रियवशे वदः खच्" इति खच्प्रत्ययः। "अरुषि-" इत्यादिना मुमागमः ॥ नरेन्द्रसूनू रघुः सुरेश्वरं प्रत्यवदत् । न तु प्राहरदिति भावः॥
अमोच्यमश्वं यदि मन्यसे प्रभो ततः समाप्ते विधिनैव कर्मणि ।
अजस्रदीक्षाप्रयतः स[८] मद्गुरुः क्रतोरशेषेण फलेन युज्यताम्॥६५॥
अमोच्यमिति ॥ हे प्रभो इन्द्र । अश्वममोच्यं मन्यसे यदि ततस्तर्ह्यजस्रदीक्षायां प्रयतः स मद्गुरुर्मम पिता विधिनैव कर्माणि समाप्ते सति क्रतोर्यत्फलं तेन फलेनाशेषेण
कृत्स्नेन युज्यतां युक्तोऽस्तु ।। अश्वमेधफललाभे किमश्वेनेति भावः॥
