पृष्ठम्:विशिष्टाद्वैतसिद्धिः.djvu/१७७

विशिष्टाद्वैतसिद्धिः प्रथमः कानां कुल इति चेन्न | विषयव्यवस्थामात्रे तत्र बाधशब्दोपचारात् । अयथार्थत्वाभिप्राय गन्धस्याप्यभावात् । ननु न वयमत्यन्त मय थार्थत्वं विश्वसत्त्वाभिधायिनः शब्दस्य ब्रूमः व्यावहारिकसत्त्वाभ्युपगमादिति चेन्न | नाममात्रभेदात् । व्यवहारकालेऽपि हि वस्तूनामसत्त्वं भवन्त साधयन्ति | शुक्तिरूप्यवदेव च त्रैकातिकनिषेध प्रतियोगित्वं तेषामिष्यते । व्यत्रहारस्य सर्वस्य साप्नव्यवहार तुल्यत्वाभिवानान् । एवं च प्राञ्चस्य सार्वनियस्व भवद्भिरिष्यमाणत्वात् विश्व सत्त्ववादिनां श्रुति- वाक्यानां व्यवहारिकसत्त्वमुखेन मिय्यार्थत्रादित्वमेवाभ्युपगतं भवति । न च स्त्राप्राध्य यादितुल्यता | स्वाप्नाः पदार्थाः सत्या इति तत्रानभि- धानात् । चादृशाः स्वप्ना लाके प्रसिद्धाः तान् तथैव कृत्वाऽनूय तत्सम्ब न्धिकलादिविशेपमात्रप्रतिपादनात् । प्रकृते तु स्वाक्त्या विश्वसत्यत्वक्तेिः । तस्याश्चान्यारत्वेऽपि अन्यथासिद्धिविरहेण निरवकाशत्वात् । ": ननु वैदिकं विश्वसत्त्ववचनं लोक सिद्धानुवादमात्रम् | लोकत एव तस्य ज्ञातत्वान्। अतः यादृशं सत्त्वं लोकतोऽवगतं तादृशमेवात्रानुद्यत इति वक्तव्यम् । लोकतः सिद्धिञ्च प्रत्यक्षादिना | इदं च प्रबलयाऽद्वतश्रुत्या विरोधान् व्यावहारिकसत्त्व विषयनिति तत् तादृशमेव श्रुत्याऽन्यत इति नात्र काचिदनुपतिरिति चेन्न । प्रत्यक्षेण तत्त्रेनातत्त्वेन वा विनिश्चितो योऽर्थः तद्व्यतिरिक्त एवार्थे श्रुतिः प्रवर्तत इत्यस्यार्थस्य पूर्वमेवापपादित- त्वात् । विरोध प्रत्यज्ञापेक्षया श्रुतिप्राबल्यस्य शङ्कितुमप्यशक्यत्वात् । चन्द्रप्रादेशिऋत्त्रप्रत्यज्ञःप्रामाण्यस्य आगमप्रवृतेः पूर्व लोकत एवावधारि- तत्वस्य निरूपितत्वान् । नन्वेवं सतिअद्वैत श्रुतेः का गतिरिति चेन् यदि प्रपञ्चमिथ्यात्वरा अद्वैतभूतिरिष्यतं तहि अधोगतिरेव । ननु पड़िवधतात्पर्यजङ्गोष्टब्धा द्वैतश्रुतिः क्रथमप्रमाणं स्य दिति चेत् तन्नास्तीत्युक्तमेत्र । प्रपञ्चभित्यात्व- स्यापूर्वत्वःभावान् । नास्तीति निश्चितपूर्वत्वात् । मिथ्यात्वे व्यवहारानुप-