पृष्ठम्:विशिष्टाद्वैतसिद्धिः.djvu/४७९

३६६ विशिष्टाद्वैतसिद्धिः [ ५८ : ५६ अत्र पुनरध्युन्मत्तडिण्डिमं ताडयति शास्त्री । उन्मत्तेनैव तत्र प्रति- पटहस्ताडनीयः । स्यान्नामेति पक्षभेदमात्रं ज्ञापितं श्रीदेशिकैः । उपवप- बोधायनयोर्भेदपक्षो न निरस्तः | भेदपक्षेऽपि बांधायनः उपवर्षवत् विंश- तिलक्षुण्याः स्वर्कायवृत्चन्तरकार इत्यभिप्रेत्य च तत्र प्रमाणतया वृद्धा विदामासुरित्युक्तिः । ८. दण्डिकृता अर्थान्तसुन्दर कथा श्रीमत्यनन्तपुरे मुद्रितप्रका- शिना उपलभ्यते । अस्यां कथायां कविः स्वस्य सवज्ञतां प्रकाशयन् लोकशास्त्र कला सम्बन्धिनः सर्वान् विपवान् यथोचितं तत्र तत्र घटयित्वा वर्णयति । तत्र सः अष्टं बोधायनं नाम्ना कीर्तयन् तस्यैव उपवर्षत्वं ज्ञापयति । ! स्त्रामगृहे सुत्रह्मण्यं ब्रह्मविद्याहेता: अभ्यधार (रा) वयम् आज्ञप्त च देवेन, एनमेतत्सखं पुरस्कृत्य बोधायनपाश्वमगमत् । अन म्भावी चायमर्थः । भाजनं च दिव्याध्ययनस्यैप दोर्चायुः । अतो विसृज्येतरप्रमदासुलभं स्नेहकातरत्वमिदमस्मासु पुरुषरत्नं निक्षिप्यताम् । कृते चार्थे हस्त एव ते प्रत्यर्पयिष्यामति । इतीन्द्रदत्तनाम्नः कत्यचिद्वाक्यं तत्रास्ति । अत्र वचनोतिः स्पष्टा । इयं दुस्सहं शिरःशूलं शास्त्रिणो जनयति । अतोऽस्या विध्वं सनमेव ताच्चकित्सेत्यध्यवसाय तत्करोति । “आदिष्ट च स्वात्मना श्रुतघरमादाय उपवपें भजस्त्रेति व्या- डिवाक्यच्छायामनुसृत्य "आज्ञप्त च देवेन एनमेतत्सखं' पुरस्कृत्य बाधाय नः उपवर्षभजनम् । भावी चायमर्थः” इति इन्द्रदत्तवाक्यस्य शाधनं कर्तव्यम् । नः व्याडीन्द्रदत्तवररु- चीनां बांधाय साङ्गवेद्ग्रहणाय उपवर्षभजनं देवेन आज्ञत- मित्यर्थः ” इति । ५६. एवं कृत्वाऽनुपदं वइति - " अत्र केचिन्नवीनाः ग्रन्थविप