( १० ) 9 E. पुटे पंक्तौ 29 11 शिष धाता 30 3 अतः परं इदमपि पठनीयम् न्या. सू (2. 1. 14 ) fतप्रामाण्ये वा न सर्वप्रामाण्यविप्रतिषेधः ।” इति । अत्र भाष्यं वात्स्यायनस्य-वत्ययमुपसगः सम्प्रतिपयर्थे । न ब्याघाते । अर्थाभावात् ।“ इति ।। सम्प्रतिपत्तिः सम्यक् प्रतिपत्तिः प्रतीतिः । । किञ्जिद्विशेषविशिष्टतया प्रतिषेधरूपमर्थ स्थितं कृत्वा तत्र कञ्चन विशेषं बोधयितुं बीत्ययमुपसर्गाः प्रयुक्तः । न तु व्याघातं विरोधमर्थ बोधयितुम् । अर्थाभावात् , तस्या र्थस्य इहानन्वयादित्यर्थः । विप्रतिषेधशब्दस्य द्वावथै विरोधः विशिष्ट प्रतिषेधश्चेति । तत्र विरोधार्थस्य इदानन्वयत् अर्थान्तरं गृह्यत इति भावः । क्रव्याद्य इव भूतानामदन्तेभ्यः सदा भयम् । तेषां विप्रतिषेधार्थ राजा सृष्टः स्वयम्भुवा ॥ इति महाभारतश्लोकोदाहरणपूर्वकं अर्थान्तरं नवीनकोशकाराश्च दरें- यन्ति । न्यायवार्तिकं च :-‘वीत्ययमुपसर्गेः विशेषप्रतिषेधे । न व्याघाते ” इत । पंक्तौ 32 5 प्रतिज्ञात्वेन 32 11 इति', इति 33 6 कारण
A 9 36 10 सिद्धिनाम्नीं 36 17 अशक्यमि । 40 6 भगवत 45 6 was a
