|
परिवदति समक्षं मित्रमङ्गाधिराजं । |
धृतराष्ट्रः--वत्स! तवापि कोऽत्र दोषः? अवसानमिदानीं भरतकुलस्य । संजय! किमिदानीं करोमि मन्दभाग्यः? ( विचिन्त्य । ) भवत्वेवं तावत् । संजय! मद्वचनाद्ब्रूहि भारद्वाजमश्वत्थामानम् ।
|
स्मरति न भवान्पीतं स्तन्यं विभज्य सहामुना ? |
संजयः-- यदाज्ञापयति तातः । ( इत्युत्तिष्ठति ।)
धृतराष्ट्रः-- अपि चेदमन्यत्त्वया वक्तव्यम् ।
|
यन्मोचितस्तव पिता वितथेन शस्त्रं |
संजयः-- यदाज्ञापयति तातः । ( इति निष्क्रान्तः ।)
दुर्योधनः-- सूत! साङ्ग्रामिकं मे रथमुपकल्पय ।
सूतः-- यदाज्ञापयत्यायुष्मान् । ( इति निष्क्रान्तः ।)
धृतराष्ट्र:--गान्धारि ! इतो वयं मद्राधिपतेः शल्यस्य शिबिरमेव गच्छामः । वत्स! त्वमप्येवं कुरु ।
( इति परिक्रम्य निष्क्रान्ताः सर्वे ।)
इति पञ्चमोऽङ्कः ।
