नास्तीत्याह श्रावरणादीति । ज्ञानमेव बलं सामथ्र्यमुपाध्यवच्छिन्नफलेा त्यतै तेन बलेनेन फलभूतानुभवस्य कारणं क्रिया सा च * न प्रधानस्येत्याह प्रधानस्य त्विति । अभिनिवेशस्यैव मिथ्यबुद्धित्वात्कथं तस्यैव तं प्रति हेतुत्वमत आह पूर्वेणेति । ननु लयलन्तणा ऽविद्योपादानमस्ति कथं माच गाणश्चदिति सूचसंबन्धिभाप्यमनुक्रमणिकायां व्याख्यात्तमित्युपरि १३१ । २
तनभाष्यं व्याचष्ट शङ्कातरत्वनत्यादिना । यः सदाख्यः ण्षेो ऽणिमा ऽणार्भाव: । भावभविचेरभेदादगुः । एतस्यात्मने भाव शेत्तदात्म्यम् । अयमपि प्रयेोगे भवितृयर: । एतदात्मकं जगत् । सत्येन त्वधरशु गृहुतेः मेोक्तवत्सत्यब्रह्मज्ञस्य मेाव उक्तः तां परशु गृह्णातीत्यच । उक्यं प्राण अथैवादप्रकल्पितेनेति । एतानि वाव तानि जातींषि य एतस्य सत्तोमा इति प्रकाशकत्वाञ् ज्ये तिष्ठन रूतिविवृदादिस्तुतिसमुदायकत्वात्क्रतैो ज्योतिः शब्दः । हे श्वेतकेतेो पुच तमप्यादेशम् आदिश्यते इति शास्त्रा चापदेशगम्यं वस्त्वप्राचा: पृष्टवानसि त्वमाचाय येन प्रतेन शास्त्रते ऽश्रुतमप्यन्यच्छुतं भवति मतमन्यन्मतं तर्कता येन मतेन अविज्ञातम निदिध्यासितं विज्ञातं भवति येन विज्ञातेनेति अन्यज्ञानादन्यत्र ज्ञेयमिति । एचप्रश्न: कथं न्विति । नान्यत्वं कार्यस्य कारणादित्याह यष्टा साम्येति । ये विकारः स वाचारम्भणां वाग्गालम्बनम् उच्यते परम् । नामधेयं नाममाचं नार्थ इति । मन:शब्दवाच्यो भवतीति । लढ्ये भवति । एवमेव खलु साम्य तन्मन इति स्वप्रपन्यासवाक्ये अर्थवादस्यापि स्वपि तिनामनिर्वचनस्य यथार्थत्वाय हृदयादिनिरुक्युदाहरणम् । तस्य हृदय शब्दस्यैतस्त्तिं निर्वचनम् । अशनायापिपासे सेाम्य विजानीहि इन्युप क्रम्याशित्स्यात्रस्य ट्रर्वीकरणेन नयनाज्ञ्जरणादापे ऽशनाया: । एकवचनं छान्दसम् । ट्रावकेादकापनयनाच्छेषणाटूदन्यं तेज । प्राकारः छन्दसः । प्राणाः चतुरादय: । यथायत्नं यष्टयागेलिकम् । प्राणेभ्यों ऽनन्तरमा
व्या
- तमादेशभित्ति १ पुः प्रा• । श्रादेशमित्येतदग्रे मा माम् इत्यधिकं २ पु ।
$ लच्या भवतीति २ पुः पा
