पृष्ठम्:वेदान्तकल्पतरुः.pdf/६१०

एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
५५२
वेदान्तकल्पतरौ [त्र्प्र.४ पा.४ त्र्प्रधि.४-५
 

था लखे। तस्मिन् अश्नन्नमिव कृत्या संकल्पे 5धरितः न तु प्रयतः भाव इत्यर्थः । समीहते चेष्टते । उक्तानुमानस्य मनसि संकल्पमाभि- व्यक्तकामिन्यां व्यभिचारमाशङ्कयाह स्यादेतदित्यादिना । सत्ताप्रयुक्तभेग- धनत्वादिति हेतुर्विशेषणीय इत्यर्थः । दन्तक्षतमणिमालादीनीति । मणिमाला कण्ठे कृतः क्षतविशेषः । ननु श्रुत्यनुम्नयोर्विरोधे किमिति भृत्यैवानुमानस्य बाधनं न पुनर्विपरीतमती आह प्रमाणान्तरेणेत्यादिना । पदण्दार्थावगममाचे श्रुतेरपेक्षा न शक्यऍबेधने इत्यर्थः । विद्याgत्व सुपथिमप्यनुमानस्य दर्शयति तस्मादिति । अगस्त्ये हि समुद्र संकल्प- माचेण धपेण कस्य चिदृषेः शापात्राणिनिवासानीमपि दण्डकारण्यं निव खयामास यस्त्यन्ये येगप्रभावादृते समुद्रमगस्त्थयत् पिबतिं स दण्डका रण्यमपि जति बासयति न तूभयं शयति कर्तुमेध इत्यर्थः । सदयं प्रयोगः । त्रिमसः प्रयत्नाद्यनपेक्षसंकल्पजन्यः येगसमयेष्टत्वाद् अग स्त्यकृतसमुद्यनवदिति ॥

७५८। ८
अभावं बादरिराह लेबम् ॥ १० ॥

पूर्वत्र संकल्पादेवेत्यवधारणत्सrथनान्तरानपेक्षपित्रादिसमुत्थानमि त्युक्तस श्वमिहापि मनसेति विशेषणस्यान्ययेगध्यवच्छेदकत्वेनावधारण थेत्याद्विदुषे देहाद्यभाव इति पूर्वपक्षयति अन्ययोगेति । ननु स एकथा भवति चिधा भवतीत्याद्यनेकधाभावान्नानाच्छरीरादिकं किं न स्यादत आह अनेकधाभावश्चेति । ऋद्विप्रभाघभुवः येगप्रभवजानन् । मनाभदद नेकधाभावेपपलेननेकशरीरप्राप्तिरित्यर्थः । ननु मनभेदभ्युपगमे मनसेत्ये कवचनाथः स्यात् तथा च लब्धप्रसरे बध मनः शब्दो ऽप्युपलक्षणार्थत्वेन नीयसमस आह स्तुतिमात्रं वा कथं चिदिति । अत्र हेतुमाह भूमावि- थायामिति । निर्गुणायां भमविद्यायाम् अयमनेकधाभावः पठ्यते न स सुगुणविद्यायां स च न संभधतीत्यर्थः । अEत प्तई तेन कथं भूमविद्या स्तूयेस तयह असतापीति । धपोत्खननादिना ऽपि स्तुतिदर्शनादि


बिगारहित नष्टमिति २ पु• प• । + प्रन्न श्वसुर्थ संकल्पाधिकरणं पूर्णम् । तत्र सूत्रे २-संकल्पादेव च तच्छुतेः ८ अत एष चानन्याश्रिपति हैं ।