अन्त:करणजझल्पनाद्वैविध्यमाह सवासनेति । जाग्रद्वासनावासितं मन एव स्वग्रजकारणां जाग्रत्संशयविपर्यया: * संस्कारसहितान्तर्बहि:करणञ्जा इत्यर्थः । ययात्रस्तुत्वं वस्त्वनुसारित्वं यासां नास्ति त्तास्तथेयाताः । न चास्त्विति । संशया न विकलपयन्ति विपयेया नान्यथयन्तीत्यर्थः । खानि इन्द्रियाणि व्यतृणटिंसितवान् पराङ् पश्यत् िलेक: । प्रत्यगात्मनस्त्वविषयत्वमिति । अप रोचतत्वात् प्रत्यगात्मप्रसिद्धिरित्यचेति । उपरिष्टात् त्र्कपाटे । उपपादितं चति । विमत्तं धौमत्कृतं कार्यत्वादित्यनुमानानेश्वरसिद्धिः । जीवजत्वेन ज्ञासिद्धेः । सर्वतदभिज्ञकर्त्तकत्वे सपत्तस्य साध्यर्हीनत्वात् । कुम्भं निर्मि तबत्तः कुम्भकारस्य चै३न्नय्योयमित्यनवबेथात्साधारणे ऽपि सिंट्टसाधन पल्लव्धरभावादमनस्कस्याप्यैश्वर्यटुपलब्धिसम्भवें तात् एव पेन वृद्धिं गृङ्गतेवनवापलव्या जगारणमाह---वनपत्नव्थिमन्त्रकउत्तं तदथै श्रुतिचयेरर्थग्रत्यभिज्ञां दर्शयति श्रुतिरिति ।
मूलच्छेदादित्यादि न्यायकणिकायां व्युदपादीति । उप कत्वस्यांव वाला अत्र चेति । जगद्विशेषणैः पूर्वनिर्णये ऽपि युिित इह निर्णयते । कारणं सद्विरानन्दः सत्यादेरुपल अभेदे वाक्यार्थसिटि: । गुणभूतपदार्थविशिष्टः प्रधानपदार्थे। हिँ वाक्वार्थः । अचोच्यते । यच पदार्थ समाझेचन विशिष्टपरत्वम् । यथा प्रकृष्टप्रकाशश्चन्द्र इत् िप्रकर्षप्रकाशद्वारा चन्द्रलक्ष्णान्न तद्वशिष्यं मानान्तराटेव तत्सिद्धेः । उपायस्तु वैशिष्टयम् अखण्डचन्द्रसिडौं । तच्चाविरोधाच्चन्द्रे ऽनुज्ञायते । सत्यादिवाक्ये त्वनन्त। द्विपद्धेर्बाध्यते वैशिष्टयम् । एवं
पर्यासा इति १ पु• जाग्रत्स्वपविपर्यया इति तै. पु
