ज्वरास्त्रिषु शरीरेषु स्थिता नत्वात्मनो ज्वराः ॥ ८॥ |
स्पष्टोऽर्थः । अत्र सप्तमप्रकरणे २२२-२२७ श्लोकाः समीक्षितव्याः ॥८॥
शरीरत्रयानुरूपान् ज्वरानाह, व्याधय इति ।
व्याधयो धातुवैषम्ये स्थूलदेहे स्थिता ज्वराः । |
स्पष्टोऽर्थः । द्वयोर्याधिक्रोधाद्योबीजं तु कारणं शरीरम् ॥९॥
आत्मानं चेद्विजानीयादि"ति श्रुतेस्तात्पर्यविवरणद्वारा उक्तमर्थं । स्पष्टयति, अद्वैतेति ।
अद्वैतानन्दमार्गेण परात्मनि विवेचितेे । |
जीवेश्वरौ मायाकल्पितौ आत्माभिन्नः परमात्पेत्याकारकाद्वैतानन्दमार्गेण। स्पष्टमन्यत् ॥१०।।
आत्मानन्दप्रकरणोक्तरीत्या जीवात्मनोर्यथार्थस्वरूपे निश्चिते सति भोक्त्र भावाच्छरीरसन्तापाभाव इत्याह, आत्मेति ।
आत्मानन्दोक्तरीत्याऽस्मिन् जीवात्मन्यवधारिते । |
आत्मानन्दोक्तरीत्या १२ प्रकरणे १२-५७ श्लोकेषु स्पष्टमन्यत् ॥ ११॥
ज्ञानिनः आमुष्मिकदुःखाभावकथनम् ।
अथामुष्मिकज्वरस्य मिथ्यात्वमभिधत्ते, पुण्येति ।
पुण्यपापद्वये चिन्ता दुःखमामुष्मिकं भवेत् । |
"किमहं साधु नाकरवम् । किमहं पापमकरवभि" (तै. २९त्याकारिका चिन्ता प्रथमाध्याये एकादशप्रकरणे पञ्चमे श्लोके । स्पष्टमन्यत् ।। १३॥