सदन्तरं नास्तीति कथमुच्यत इत्याशंक्याह नामेति । नामरूपोपाधिभेदं विना नाम रूपमित्युपाधी तयोर्भेदं विना सतो भिदा भेदो नैव विद्यते। घटाकाशात्पटाकाशो भिन्न इति प्रतीतिविषयस्य भेदस्य विशेष्यभूते आकाशे भेदसांधकवैलक्षण्याभावादनुपपन्नस्य शिखी ध्वस्त इत्यादिप्रतीतिविषयीभूतस्य विशेष्यांशेऽनुपपन्नस्य ध्वंसस्य विशेषणीभूतशिखायां पर्यवसानवत् विलक्षणयोर्घटपटयोः पर्यवसानं बोध्यम् ॥ २४ ॥
सतो विजातीयभेदमपि पूर्वोक्तदिशैव निरस्यति विजातीयेति।
विजातीयमसत्तत्तु न खल्वस्तीति गम्यते। |
सतो विजातीयमसदेव भवति तत्तु “ नास्तोत्यसदि"ति व्युत्पत्या नासदिति अविद्यमाममेवेति गम्यते खलु। अतो विजातीयादसद्रूपात् प्रतियोगित्वमस्य सतो न सम्भवति प्रतियोग्यभावे विजातीयाद्वस्तुनो भिदा भेदः कुतस्सम्पद्यते ? न सम्भवतीत्यर्थः ॥ २५ ॥
उक्तार्थमेव दृढीकुर्वन् प्रसंगसंगत्या वैनाशिकमतनिरसनपूर्वकमाह, एकमिति ।
एकमेवाद्वितीयं सत्सिद्धमत्र तु केचन । |
एवं सदूस्तु एकमेवाद्वितीयं स्वगतसजातीयविजातीयभेदरहितमिति सिद्धम् । तथाप्यत्रास्मिन् स्थले तु केचन वैनाशिकाः विह्वलाः सद्युक्तिपरिज्ञानशून्याः इदं जगन्नामरूपात्मकं पुरा सृष्टेः प्रागंसदेवासोदित्यवर्णयन् ॥२६॥
तेषां विह्वलतायाः कारणं सदृष्टान्तमाह, मग्नस्येति ।
मग्नस्याब्धौ यथाक्षाणि विह्वलानि तथास्य धीः । |