पृष्ठम्:वेदान्तसारः.djvu/४४७

एतत् पृष्ठम् परिष्कृतम् अस्ति
४०९
चतुर्थाध्याये चतुर्थ: पादः

'स्वाप्ययसंपत्योरन्यतरापेक्षमाविष्कृतं हि ॥ १६ ॥'

  • प्राज्ञेनात्मना संपरिष्वक्तो न बाह्यं किंचन वेद नान्तरम्' इति

वेदनाभाववचनं सुषुप्तिमरणयोरन्यतरापेक्षमित्युक्तम् । “नाह खल्वयमेवं संप्रत्यात्मानं जानात्ययमहमस्मि' इत्यादिना सुपुस्यादावकिंचिज्ज्ञत्व माविष्कृतं हि ॥

जगद्वयापारवर्जाधिकरणम् ६

'जगद्वयापारवर्ज प्रकरणादसंनिहितत्वाच्च ॥ १७ ॥'

अपहतपाप्मत्वादिसत्यसंकल्पत्वपर्यन्तं मुक्तस्य जगज्जन्मादिकारणत्व

16. Svapyayasampattiyoranyatarapeksamaviskrtam hi

It refers either to the sound sleep or to union (Sampattii); for this is declared



  • The self being embraced by the Intelligent Self does not

experience either the exterior or the interior.' (Brh.. IV-3-21) It is stated that this statement of non-experience refers to either to the state of sound sleep or death. 'Alas ! in fact now, he does not know himself, that * I am he ' (Chand.. VIII 11-1). Thus it is seem that in the state of sound sleep, etc. he knows nothing

       Jagadvyaparavarjadhikarana 6

17 Jagadvyaparavarjam prakaranadasamnihitatvatvacca. With the exception of the activity for the sake of the world, he possesses the other qualities ; on account of the context and of non-proximity The Released self possesses all the qualities mentioned in the texts beginning from 'freedom from sin ' and ending with