पृष्ठम्:व्यक्तिविवेकः (राजानकरुय्यककृतव्याख्यासहितः).pdf/६२

2. दी ३२ अत एवाशुमा । ....... .। यन्मूलधाः . . . . . . . . . ८४ प्रादीनां पात .......... अडादीन . . . ।। ८५ ॥ अत एव या . . . . ! सम्बन्ध ते हि . ॥ ८६ ।। सान्तरत्वे : . . . . . . . ? ततश्चाधामन : . .. ...... ।। ८७ ।। बहिरङ्गार..... ... ... । तत्र शब्दशदि ... . ८८ ॥ द्वितीयमविया .. १८.१२.. ५.. । तत्स्वरूपमलोऽ : kri.i" । ८९ ॥ पारम्पर्येण सा व सम पद ! कवेरजागरूक लिमिताद ॥१०॥ यत् त्वेतच्छविका परिदृश्यते । तस्य प्रक्रमोना दोबा. भ. जोया ।। ९१ ।। तेषां संक्षेपतोऽ.न. निम्यते । यस्तु प्रपञ्चः परा तारयेत् ॥ ॥१२॥ इति सड्महश्लोकाः । . . . . . . ! शुत्पादयितुकामेन मतिमता तल्ल- क्षणमेव सामान्येनाख्यातः ३, सोनमानयोगम्यगमकभावसंस्पर्शस्तत् काव्यामति, तावतैद र ले ताना यायैव तयोः प्रधानेतरभावकल्प- नेन प्रकारद्वयमुक्तं तदप्रयोगको अहिशेषप्रतीतौ निमित्तभावेन निश्चितः स एव तदर्थिनः प्रतिषाचा ना नान्यः, अतिषसात् । यथा दण्डिप्रतीतौ दण्डः । अनुमेयार्थसंरपर्शमा बा-चय यतिरेवाभ्यां काव्यस्य चारुत्वहेतुनिश्चि- तम् । अतस्तदेव वक्तव्यं मन त्याला प्राधान्याप्राधान्यकृतो विशेषः । न हि तयोः सामान्यविशेषयोनि पति परमात्रादिष्वनुमेयेषु चेतनचमत्कारकारी क- श्चिद्विशेषोऽवगभ्यते । तर पर मात्र प्राधान्ये यथा ----