अथागमच्छिष्यगणस्तदीयस्ततस्ततश्शिष्यगणास्तदीयाः1 ।
श्रुत्वा जितं त्यक्तसमस्तशेषं श्रीविश्वरूपस्य मुदं दधानाः ॥ ३१ ॥
दृष्ट्वा गुरुं ते क्रमत प्रणेमुस्तदीयपादाब्जरजो दधानाः ।
परस्परञ्चाददिरे ददुश्च नमस्कृति दर्शनहृष्टचित्ताः ॥ ३२ ॥
कतिपयानि दिनानि न पश्यतो गुरुपदाब्जमभूद्युगसंमिता |
2अपि त्रुठिर्यतिवर्यवरस्य सा सु जनताविरहो हि सुदुस्सह ॥ ३३ ॥
गुरुपदाब्जरसं पिबति स्म सा यतिजनालिरनुत्तमसारवित् ।
नयनयुग्मपुटेन निरन्तरं 3विरहवह्नितृषैकनिराकुलाः ॥ ३४ ॥
श्रुतवती गुरुवक्तसरोरुहात् बहुकथाः परमात्मपदानुगाः ।
भवकथातिगता भवनाशिनीर्विगतपुण्यचयेन सुदुर्लभाः ॥ ३५ ॥
कतिपयेषु गतेषु दिनेष्वियं श्रुतवती किल भाष्यानिबन्धनम् ।
अभिनवेन करिष्यत इत्यदो थतिजनालिरसोढ न रम्यवाक् ॥ ३६ ॥
योऽयं प्रयत्नः क्रियते हिताय हिताय नालं विफलन्त्वनर्थम् ।
प्रत्येकमेवं गुरवे निवेद्य 4वद्धः स्वयं कर्मणि तत्परश्च ॥ ३७ ॥
यस्सार्वलौकिकमपीश्वरमीश्वराणां
प्रत्यादिदेश बहुयुक्तिभिरुत्तरज्ञः ।
कर्मैव नाकनरकादिफलं ददाति
नैवं परोऽस्ति फलदो जातीशितेति ॥ ३८ ॥
1अ. गणस्तदीयः । 3अ. अपि कला यति ।
2अ. तृषेव ।
4अ. बद्धान्, बौद्धात् । (अ. बौद्धः स्वयं कर्मणि तप्तरश्च); क. प्रत्येकमस्यगमपि ।* अ. गणस्तदीयः । * अ. अपि कला यति । अ. तृषेव • अ. बद्धान्, बौद्धात्। (वोद्धः खयं कर्मणि तप्तरश्च); क. प्रत्येकमस्यगमपि ।
