योऽह सोऽहमनेनैवाप्यद्वैतेन सदैव हि । |
अत्र न स्वरूपैक्यादिक विवक्षितम् । शरीर-शरीरिणोर्जीवात्म-परमात्मनो शारीरकसमर्थितप्रकारेणाविरुद्धस्य, अस्पृष्टलक्षणादोषस्य, अशेषशास्त्रानुगुणस्य, अनुकूलतर्कशालिन , “तत्स्थत्वादनुपश्यन्ति ह्येक एवेति साधव
[२] ' इत्युपबहणशतसुस्थितस्य [३]' अवस्थितेरिति काशकृत्स्न ' इति सूत्रितस्य , पूर्वापरग्रन्थसहितान्तरानुगुणस्य विशिष्टाद्वैतस्य विवक्षितत्वात् । 'ध्यातृध्येयाविभागेन' इत्यादिना च निर्विकल्पकसमाध्यवस्थोच्यते । 'ब्रह्म सम्पद्यते तदा' इति च परमसाम्यरूपफलप्रतिपादनम् । उक्त च ब्रह्मैव भवतीत्यादि वाक्यान्यधिकृत्य भाष्यकारै –“प्रकारैक्ये च तत्त्वव्यवहारो मुख्य एव , यथा सेयं गौरिति” इति । अन्यथा “निरञ्जन परम साम्यमुपैति '