|
ततस्ते सौगताः सर्वे भुजंगोऽस्तीत्यवादिषुः ॥ |
भुजंगः सर्पः । भवादिषुः कथितवन्तः । भोगीशस्य शेषस्य मोगे शरीरे शयनं
यस्य स विष्णुरित्यर्थः ॥ ८७ ॥
श्रुतं भूसुराणां वाक्यं खेन घटे निहितादन्यस्यार्थस्य प्रतिपादकं येन तस्य भूपते
र्मुखं कासारस्तडागः ।
‘पाकरस्तडागोऽस्मी कासारः सरसी सरः' इत्यमरः । तस्य शोषणेन म्लानस्य
सारसस्य कमलस्य श्रियमाददे ॥ ८८ ॥
अथानन्तरमशरीरिणी दिव्या वाणी तस्य राज्ञः शृण्वतां च सर्वेषां संशायं नाशा
यन्ती राजानं मोवाच ॥ ८९ ॥ [ ततः श्रीशशंकर एवाष्टमूर्तिरपि शब्दगुणकाकाशमू
त्र्यवच्छेदेनैव राजानं सान्त्वयामासेत्याह । अथेति ] ॥ ८९ ॥
हे महाराज ब्राह्मणा यदुक्तवन्तस्तत्सत्यमेव तत्र तदुक्त संशयं मा कुरु सत्यम
तिश्रवः सत्यमतिज्ञो भव ॥ ९० ॥
मधुद्विषो विष्णोः सुराधिप इन्द्रः ।। ९१ ।।
विन्यस्ताद्धटे स्थापिवादाशीविषादितरस्य मधुद्विषो दर्शनं तस्माद्धेतोर्निरस्ता अप
गता अखिलाः संदेहा यस्य सः ॥ ९२ ।।
|
१ ख. ग. नुदन्ती ।'। |
