एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२५ सर्ग:]
116
प्राप्य पचवटी रामो हृष्टः सौमित्रिवीत्
जगाम तां पञ्चवटीं सलक्ष्मणः
रिपून दिधक्षन् [१] शलभानिवानलः ।। ३६ ।।
इत्यायें श्रीमद्रामायणे बाल्मीकीये अरण्यकाण्डे चतुर्दश: सर्ग:
सीतां परिदायति । रक्षणार्थमिति शेषः । ताल (३६) मानः
सर्गः ॥ ३६ ।।
इति श्रीमहामायणामृतकतकटीकायां अरण्यकाण्डे चतुदशः सर्गः
|
पञ्चदशः सर्गः |
|
[पञ्चवटी निवासः ] |
ततः पश्चवटीं गत्वा नानाव्यालमृगायुताम्
उवाच भ्रातरं रामः सौमित्रिं दीप्ततेजसं सौमित्रि [२] दीप्ततेजसम् ।। १ ।।
अथ पञ्चवटयां आश्रमनिर्माणपूर्वं वासः । ततः पञ्चवटी- मित्यादि । “ व्यालः श्वापदसर्पयोः " । मृगाः-हरिणादयः ॥ १ ॥
यं देशममुं मुनिरब्रवीत् यथोद्दिष्टं तं देशमिति योजना ॥ २ ॥
सर्वतः चार्यतां दृष्टिः कानने, निपुणो ह्यसि ।
दृष्टिः चार्यतामिति-प्रेक्ष्यतामिति यावत् । निपुणः इति । आश्रमोचितस्थलपरिज्ञान इति शेषः ॥ २१/२ ॥
