एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
140
[अरण्यकाण्ड
सूर्यणखाविरूपणम्
पश्यतस्तव इति अनादरे षष्ठी ॥ १६ ॥
निगृह्येति । वाचेति शेषः ॥ १८ ॥
क्रूरैः अनार्यैः, सौमित्रे ! परिहासः कथञ्चन ।
न कार्यः, पश्य वैदेहीं कथंचित् सौम्य ! जीवतीम्
इमां विरूपामसतीं अतिमत्तां महोदरीम्
राक्षसी, पुरुषव्याघ्र ! विरूपयितुमर्हसि ॥ २० ॥
(अनार्यैः परिहासो न कार्यः इत्यत्र अनुभवमव प्रमाणयति पश्य वैदेहीमिति। भक्षयितुमुद्युक्तां, अस्मत्कृतपरिहासदोषादिति शेषः वस्तुतस्तु – रामस्य इदमेव मूलाविद्यायां माया बीजावेश परिहासानृतवच सर्वानर्थमूलमिति सुस्पष्टम् । कथंचिदित्यादि । हे सौम्य ! कथंचि जीवतीमेवं सती स्वतो विरूपामिमां इतोऽपि विरूपयितुमर्हसि ॥२०
