एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
182
[अरण्यकाण्ड :
खर सैन्यविध्वसनम्
नाददानमित्यादि । घोरान् शरान् आददानमपि न पश्यन्ति, तान् शिलीमुखान् मुञ्चन्तमपि न पश्यन्ति; अपि तु शरार्दिताः राक्षसाः विकर्षमाणमेव केवलं पश्यन्ति । निरतिशयशैत्र्यवशात् चक्रीभूतमेव केवमलं धनुः पश्यन्ति ।। ३९ ।।
' अन्धकारोऽस्त्रियाम्', शरजं अन्धकार तत् सदिवाकरं आकाशमावृणोत् ।। एवमपि तान् शरान् प्रवमन्निव, इवशब्द: एवार्थे, प्रवमन्नेव-भूयो विक्षिपन्नेव व अवस्थितोऽभूत् ॥ ४० ॥
- ↑ राक्षसाः रामस्य शरादानकर्षणमोचनानि नापश्यन्, किन्तु स्वहिंसनमेवापश्य-निति क्रियाप्रधानो निर्देश:-गो. आत्मानं विकर्षमाणं परं पश्यन्तीति योजना स्यात् । अथ वा- 'शरादानकर्षणमोचनानि ' इत्युक्त्या 'न कर्षमाणं पश्यन्ति' इति पाठः गो.सम्मतः स्यात् । 'स्वहिंसन मेवापश्यन्' इति च शरादिताः—इत्यस्य विवरणम् ॥
- ↑ नामुञ्चन्तं- ङ. विमुञ्चन्तं-च.ज.
- ↑ शरोत्तमान्-ज.
- ↑ न कर्षमाणं-च.न कार्मुकं विकर्षन्तं रामं पश्यन्ति संयुगे '-ङ.
- ↑ एतदनन्तरं - "शरा रामेणे तुत्सृष्टाः रुक्मपुङ्गाः पतत्रिणः । सर्पा: पञ्चानना भूत्वा भक्षयन्ति स्म राक्षसान् इत्यधिकं - ङ..
- ↑ शरान्धकारमिति | अन्धकारमिति कीमत्वमार्ष-गो.
- ↑ बभूवावस्थितो नाददानं शरान् घोरान्' इत्यायुक्तया रामव्यापाराचदर्शनात् आइत्य राम एव
तान् प्रवमन्निवासीदित्युक्तिः । - ↑ प्रक्षिपन्निव-ज.
