एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
२९ सर्ग:]
201
परस्परं वीरवादान् संल्प तुरनेकषा
लोभादित्यादि । लोभात् भयाद्वा पापानि कुर्वाणः यः पुमान् करकात् ब्राह्मणीव । वर्षोपलास्तु करका: ", तान् अत्तीति करकात्, 'ब्राह्मणी रक्तपुच्छि का', () श्रेयोन बुध्यते,स्वानर्थं स्वभोजनं दुष्कर्ममूलं तस्य पापिष्ठस्य तद्दुष्कर्मवशप्राप्तं अन्तर्भाशं लोकाः दृष्टाः पश्यन्ति ॥ ५ ॥
किं ततः ? इत्यतः वसत इत्यादि ॥ ६ ॥
घोरं कर्मणः फलमित्यन्वयः ॥ ८ ॥
- ↑ भ्रष्ट:-ऐश्वर्यात् भ्रष्टः, तस्य कर्मणः अन्तं फलं पश्यति-अनुभवति । कथमिव-
करकात् ब्राह्मणीव... यथा ब्राह्मणी स्वमारकं कर्म स्वयमेव करोति, तथा स्वमपीत्यर्थ:- गो.करकात्- वर्षांपलात् तद्भक्षणादिवेत्यर्थः; वर्षोपलं रक्तपुच्छिकाया विषमिति प्रसिद्धम्-रा. - ↑ नष्टः-ङ. हृष्टः-ज.
- ↑ किं पापं मयाकृतमित्यत्राह-वसत इति गो.
- ↑ तेषां इननेन तब को लाभ इति भाव: ।
- ↑ चिरं न तिष्ठन्तीत्यन्वयः । अथ वा चिरं पा कर्माणः, चिरं क्रूरा:, चिरं लोक-जुगुप्सिताः इति सर्वत्रान्वयः । तेन अकृत्यकरणस्य कादाचिरकत्वाकस्मिकत्वादि व्यावृत्तिः । || वृक्षाणां मूलवस्, नराणां धर्मः खलु आधार: । तस्य लोपे नरस्यापि पतनमवश्यं भानीत्याशयः ।
- ↑ पापा:-ड..
- ↑ कर्ता-ज.
