एतत् पृष्ठम् अपरिष्कृतम् अस्ति
३० सर्ग:]
207
तामापतन्ती चिच्छेद रामस्तु शतभा शरैः
|
त्रिंशः सर्गः |
|
[खरसंहारः] |
अथ खरवषः । मित्त्वेत्यादि ॥ १ ॥
एतत्ते बलसर्वस्वं दर्शितं, राक्षसाधम !
शक्तिहीनतरो {{bold|<poem>मत्त:--मदपेक्षया । यद्वा मत्तः- मत्कारणात् पूर्वमेव-गदाग्रहण-कालेsपि शक्तिहीन एव, इदानीं तु शक्तिहीनतरः इत्यर्थः
मत्तः वृथा त्वमवगर्जसि ॥ २ ॥</poem>}}
अथ प्राप्तकालत्वात् त्वयैव विकस्थनं कृतमिति ब्रूते रामः- एतत्ते इत्यादि ॥ २ ॥
अभिधाने केवलं प्रगल्भ तथा । प्रत्ययः-- शत्रुवधो येन सर्वथा भवति सर्वान्तकोऽयं इति योऽयं ते विश्वासः, तस्य स्वनाशतो पातिनी-प्रत्ययघातिनी ॥ ३ ॥
यत् त्वयोक्तं विनष्टानां अहमात्रप्रमार्जनम् ।
राक्षसानां करोमीति मिथ्या तदपि ते वचः ॥ ४ ॥
- ↑ स हस्वा ङ
- ↑ धर्मवत्सल इत्यनेन निरायुधवधोऽनुचित इति श्रीरामोऽमन्यतेति गम्यते - गो.समयमान इति कथनात्-- संरब्धं खरमित्यन्वयः । ‘तमेवममिसंरब्धं ब्रुवाणं' (१३) प्रति कथनात् स्मयसंरंभयोरविरोधात् क्रियाविशेषणं वा । अथ वा तत्रापि अभिसंरब्धं तं रमित्यन्वयः ।
- ↑ रघुनन्दन:- ङ
- ↑ अमिधाने – वाङ्मात्रे ।।
- ↑ प्रत्यरिघातिनीति । वीप्सायां प्रतिः, अरीनरीन् प्रति घातिनी गदा-गो.
- ↑ प्रत्यरिघातिनी-ङ.
